Świadczenie pieniężne dla osób osiedlających się w Polsce oraz posiadających Kartę Polaka
Ustawodawca w rozdziale 2a ustawy o Karcie Polaka ustanowił, iż osoba posiadająca Kartę Polaka i zamierzająca osiedlić się na stałe w Polsce może na swój wniosek otrzymać świadczenie pieniężne przeznaczone na częściowe pokrycie kosztów zagospodarowania i bieżącego utrzymania w Polsce.
Decyzje w sprawie przyznania tego świadczenia wydaje wojewoda, natomiast wypłaty świadczenia dokonuje starosta w okresach miesięcznych. Świadczenie jest przyznawane na okres 9 miesięcy i wynosi:
- w okresie pierwszych 3 miesięcy - równowartość 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w roku złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego - na wnioskodawcę i jego małżonka oraz równowartość 50% tej kwoty na każde małoletnie dziecko pozostające pod władzą rodzicielską wnioskodawcy lub jego małżonka;
- w okresie od 4. do 9. miesiąca - odpowiednio 60% kwot określonych w pkt 1.
Kto może otrzymać Kartę Polaka?
Kartę Polaka może otrzymać osoba, która:
1) wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
2) w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;
3) wykaże, że jest narodowości polskiej lub posiadała obywatelstwo polskie, lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej lub posiadało obywatelstwo polskie, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw, o których mowa w art. 2 ust. 2, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;
Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM
4) złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.
Świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka a obowiązek podatkowy na gruncie podatku dochodowego
Ustawodawca w art. 8c ust 3 ustawy o Karcie Polaka zadecydował, iż świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka nie stanowi dochodu w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.
Takie stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna wydana przez dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 9 sierpnie 2017 roku (sygn. akt: 0111-KDIB2-3.4011.86.2017.1.PP): "W myśl natomiast art. 8c ust. 3 ustawy o Karcie Polaka, świadczenia pieniężnego nie wlicza się do dochodu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.(…) Tym samym świadczenia przyznawane na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy o Karcie Polaka mogą być objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 108 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".
Oznacza to, że ww. świadczenia, których wypłat dokonywał będzie posiadacz Karty Polaka, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i z tego tytułu gmina udzielająca świadczenia nie będzie miała obowiązku obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, jak również nie będzie miała obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.