Ulga w PIT (ulga mieszkaniowa) a wynajem
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej także "ustawa o PIT") nie przewiduje utraty prawa do ulgi w PIT (tzw. ulgi mieszkaniowej), w przypadku czasowego wynajmu nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 września 2020 r., sygn. 0113-KDWPT.4011.100.2020.1.MG.
Zakup mieszkania - wynajem, własne cele mieszkaniowe
Z przedstawionego we wniosku o interpretację opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przychód ze sprzedaży w 2018 r. udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomością, nabytego w drodze spadku w 2016 r., Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup mieszkania w dniu 24 czerwca 2020 r. W tym mieszkaniu Wnioskodawczyni docelowo planuje zamieszkać z mężem i realizować własne cele mieszkaniowe. Na razie zakupione mieszkanie planuje wynajmować.
Warunki zwolnienia z PIT
Organ skarbowy wyjaśnił, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika.
Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.
Wydatki na własne cele mieszkaniowe
Zatem, przy uldze w PIT uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.
Przechodząc do kwestii dotyczącej zachowania przez Wnioskodawczynię prawa do zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomością przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe, czyli wydatkowanego zgodnie z celami określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o PIT m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego, w przypadku jego czasowego najmu należy zauważyć, że ustawa o PIT nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, przez pewien okres będzie go wynajmował i w przyszłości, po zakończonym okresie najmu, będzie zamieszkiwał w nim realizując własne cele mieszkaniowe.
Wynajem nie jest przeszkodą do zastosowania ulgi w PIT
Zatem, jak uznał Dyrektor KIS, nie jest przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie lokalu mieszkalnego innemu podmiotowi, gdyż jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, środki uzyskane ze sprzedaży, nabytego w drodze spadku udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomością, Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup lokalu mieszkalnego, w celu zaspokojenia Jej potrzeb mieszkaniowych.
Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa, organ skarbowy uznał, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię w 2018 r. przedmiotowego udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomością nabytego w 2016 r w drodze spadku stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Jednakże, wydatkowanie przez Wnioskodawczynię przychodu z odpłatnego zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomością na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym będzie realizować własne cele mieszkaniowe, umożliwi zwolnienie od podatku dochodowego uzyskanego dochodu z ww. odpłatnego zbycia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o PIT. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawczyni planuje w zakupionym lokalu zamieszkać, a zatem, będzie realizowała w nim własne potrzeby mieszkaniowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej ww. przepisem, w przypadku czasowego wynajmu nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe.
Polecamy: Komplet PODATKI 2021
Interpretacja indywidualna z 3 września 2020 r., sygn. 0113-KDWPT.4011.100.2020.1.MG - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej