Wysokość podatku od nieruchomości za garaż

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, należące do osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych, w tym spółek nieposiadających osobowości prawnej, będących ich właścicielami lub posiadaczami samoistnymi.

Podstawę opodatkowania dla podatku należnego od budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa.

Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.

Pośród budynków lub ich części znajdziemy w ustawie rozróżnienie na budynki lub ich części:

- mieszkalne

- związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej,

- zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym,

- zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych,

- pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

Różnicowanie stawek opodatkowania, a tym samym wysokość podatku od nieruchomości zależy od sposobu wykorzystania budynków (lub ich części) oraz ich cech funkcjonalnych.

Podatki i opłaty lokalne 2012 - stawki maksymalne

Odpowiedź na pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii zaliczenia garażu, usytuowanego w budynku mieszkalnym, a będącego wydzieloną częścią tego budynku do właściwego przedmiotu opodatkowania (i tym samym do właściwej stawki opodatkowania).

W języku potocznym pod pojęciem garażu rozumie się pomieszczenie przystosowane do przechowywania pojazdów mechanicznych; może nim być garaż jednopoziomowy, wielopoziomowy, wolnostojący lub stanowiący cześć budynku spełniającego także inne funkcje.

Pojęcie „mieszkalny" w powszechnym rozumieniu to przeznaczony lub nadający się do zamieszkania, natomiast określenie "mieszkać" oznacza: zajmować jakieś pomieszczenie i traktować je jako główne miejsce pobytu. Podstawowym kryterium zaliczeniu budynku do kategorii „mieszkalny" jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wyrażonej w wyroku z 21 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 618/11 budynkiem mieszkalnym w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest budynek służący lub przeznaczony do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, takie samo kryterium odnosi się do części takiego budynku, jako odrębnego od samego budynku przedmiotu opodatkowania.

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym

Tak więc, aby określony lokal (część budynku) zakwalifikować do mieszkalnej części budynku, koniecznym jest ustalenie, iż służy on lub jest przeznaczony do zaspokajania szeroko rozumianych potrzeb mieszkaniowych.

Zatem o mieszkaniowym charakterze budynku jako fizycznej całości lub jego określonej części (chociażby nie wyodrębnionej) w rozumieniu prawa rzeczowego, przesądza kryterium zaspokajania potrzeb mieszkaniowych człowieka.

Pomieszczenie garażowe służy do przechowywania pojazdu mechanicznego. Dlatego też niezależnie od tego, gdzie pomieszczenie to jest usytuowane (w budynku mieszkalnym lub poza nim) nie służy ono zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych jego użytkownika - jakkolwiek służyć może jego potrzebom życiowym związanym z użytkowaniem takiego pojazdu, tak jak zaspokajaniu tych potrzeb (życiowych) służy samo użytkowanie tego przedmiotu.

Stąd, stanowiący współwłasność podatnika garaż, usytuowany w wielorodzinnym budynku mieszkalnym, powinien być zakwalifikowany do części budynku "pozostałych" w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Inny pogląd przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12.10.2011 r., II FSK 733/10, gdzie stwierdził, że "wykorzystywanie garażu, jako części budynku mieszkalnego, wiąże się z mieszkaniową funkcją budynku i znajdujących się w nim lokali mieszkalnych w ten sposób, że pomaga zaspokoić potrzeby mieszkaniowe osób, które w budynku tym realizują swoje cele i potrzeby mieszkaniowe (przechowywane w garażu pojazdy mogą służyć dojazdowi do miejsca zamieszkania, dostarczaniu do niego przedmiotów niezbędnych do aktywności życiowej mieszkańców itp.)". Warto zauważyć jednak, że ocena ta pomija możliwość wykorzystywania garażu przez osoby nie będące mieszkańcami budynku, którego część garaż ten stanowi.

Niestety tezy tego wyroku nie podzielił NSA w uchwale 7 sędziów z 27 lutego 2012 r. (sygn. II FPS 4/11), bowiem uznał, że: W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e) tej ustawy. Czyli wg stawki dla budynków pozostałych (aktualnie maksymalnie 7,36 zł za 1 m² - ponad 10 razy większej niż dla budynków mieszkalnych).

W konsekwencji niższy podatek od nieruchomości (właściwy dla budynków mieszkalnych - aktualnie maksymalnie 0,7 zł za 1 m²) płacą jedynie ci właściciele, których garaże, czy miejsca postojowe nie są odrębnymi od mieszkania nieruchomościami (stanowią tzw. pomieszczenia przynależne).

Podatek od nieruchomości 2012 - stawki

Podstawa prawna: art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 pkt 2 , art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. „a”, art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "e" ustawy z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych,

Źródła:

- wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21.12.2011 r., sygn. akt I SA/Sz 618/11;

- wyrok WSA w Białymstoku z dnia 23.11.2007 r., sygn. akt I SA/Bk 407/07;

- uchwała 7 sędziów NSA z 27 lutego 2012 r. (sygn. II FPS 4/11).

.