Zobacz: Górne granice stawek podatku od nieruchomości w 2016 r.
Właściciele mieszkań zapłacą zaledwie kilka złotych podatku więcej w skali roku niż obecnie – zapewnił wiceminister finansów Jarosław Neneman w odpowiedzi na interpelację poselską (nr PL-LS.054.24.2015).
Zmianę przewiduje nowelizacja ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1045), w tym m.in. o podatkach i opłatach lokalnych, regulującej zasady opodatkowania nieruchomości – mieszkań, budynków i gruntów.
Co się zmieni
Niezależnie od tego, czy budynek jest mieszkalny, czy firmowy, po wyodrębnieniu lokali powstaje część wspólna (czyli np. korytarze, pralnie, suszarnie). Obecnie może ona być preferencyjnie opodatkowana. Właściciele wyodrębnionych lokali nie płacą podatku od całej powierzchni wspólnej, ale jedynie od jej części – w proporcji, w jakiej powierzchnia użytkowa lokalu jest do powierzchni użytkowej całego budynku. W praktyce prosty zabieg polegający na wyodrębnieniu lokali w budynku pozwala radykalnie obniżyć podatek.
Polecamy: Sprzedaż nieruchomości firmowej - rozliczenie podatkowe i ewidencja
Nowelizacja, która zacznie obowiązywać 1 stycznia 2016 r., likwiduje możliwość takiej optymalizacji. Wprawdzie współwłaściciele części wspólnych również będą liczyć proporcję, ale tak ustaloną, że w efekcie zapłacą podatek od całej powierzchni wspólnej.
O ile wzrosną obciążenia właścicieli mieszkań i firm – pokazują przykłady podane przez wiceministra Nenemana w odpowiedzi na interpelację.
|
PRZYKŁADY – ile stracą właściciele mieszkań, a ile firmy |
|
|
MIESZKAŃCY |
FIRMY |
|
Mieszkańcy zapłacą niewiele więcej podatku niż obecnie. Jak wynika z wyliczeń przedstawionych przez wiceministra Nenemana, obciążenia zwiększą się zaledwie o kilka złotych rocznie. W przykładach przyjęto, że w gminach obowiązują maksymalne stawki podatku od nieruchomości (każda gmina może je obniżać na swoim terenie). W przypadku mieszkań stawka ta wynosi obecnie 0,75 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej, a od gruntu pod budynkiem mieszkalnym – 0,47 zł za 1 mkw. powierzchni. Przykład 1 Powierzchnia całego budynku mieszkalnego wynosi 30 870,1 mkw., a powierzchnia wyodrębnionego lokalu (mieszkania) – 50,5 mkw. Powierzchnia wszystkich części wspólnych wynosi 9155,4 mkw., ale trzeba od niej odjąć powierzchnię klatek schodowych i szybów dźwigowych, która wynosi 1270,5 mkw., co oznacza, że powierzchnia wspólna do opodatkowania wynosi 7884,9 mkw. Z kolei powierzchnia wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi stanowi 21 714,7 mkw., a powierzchnia działki, na której stoi budynek – 6289 mkw. W 2015 r. proporcja, która jest niezbędna do ustalenia podatku od części wspólnej, wynosi 0,001636 (należy podzielić powierzchnię wyodrębnionego lokalu – 50,5 mkw. – przez powierzchnię budynku – 30 870,1 mkw.). Powierzchnia części wspólnych do opodatkowania przez właściciela mieszkania wyniesie więc 12,9 mkw. (wynik pomnożenia powierzchni wspólnej do opodatkowania przez proporcję). Biorąc pod uwagę stawkę podatku (0,75 zł), podatek wyniesie 9,68 zł. Trzeba również policzyć podatek od gruntu. Znów mnożymy powierzchnię gruntu (6289 mkw.) przez powyższą proporcję, a następnie przez stawkę (0,47 zł), co daje 4,84 zł podatku do zapłaty. W 2016 r. proporcję ustalamy inaczej – należy podzielić powierzchnię wyodrębnionego lokalu (50,5 mkw.) przez powierzchnię wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami przynależnymi. Proporcja wynosi więc 0,002326. Dalej postępujemy tak jak wyżej. W efekcie: – powierzchnia części wspólnych do opodatkowania przez właściciela mieszkania wyniesie 18,34 mkw., a podatek od niej – 13,76 zł; – podatek od gruntu – 6,88 zł. W 2016 r. podatnik zapłaci więc od części wspólnej budynku i gruntu 6,12 zł więcej niż w tym roku. Przykład 2 Powierzchnia budynku mieszkalnego wynosi 3585,3 mkw., a wyodrębnionego lokalu (mieszkania) – 88,8 mkw. Powierzchnia części wspólnych to 372 mkw., ale pomniejszamy ją o powierzchnię klatek schodowych i szybów windowych, czyli o 184 mkw. Powierzchnia wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami przynależnymi wynosi 3213,3 mkw., a powierzchnia działki, na której stoi budynek – 1385 mkw. W 2015 r. proporcja wyniesie 0,024768. Podatek: od części wspólnych wyniesie 3,5 zł; od gruntu 16,12 zł. W 2016 r. proporcja wyniesie 0,027635. Podatek: od części wspólnych 3,9 zł; od gruntu 17,99 zł. W 2016 r. podatnik zapłaci więc od części wspólnej budynku i gruntu 2,27 zł więcej niż w tym roku. |
Firmy dostaną mocno po kieszeni. Podmioty, które dotychczas korzystały z optymalizacji w podatku od nieruchomości, mogą spodziewać się nawet kilkukrotnie wyższych kwot do zapłaty. Nominalnie podatek może wzrosnąć nawet o kilka milionów złotych rocznie. W przykładzie uwzględniono stawkę podatku od budynków związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości 22,86 zł za 1 mkw. Przykład Powierzchnia budynku centrum handlowego wynosi 10 000 mkw., a firma wyodrębniła w nim dwa lokale o powierzchni 1000 mkw. każdy. Powierzchnia wspólna wynosi więc 8000 mkw. W 2015 r. od wyodrębnionych lokali firma musi zapłacić 45 720 zł podatku (1000 mkw. x 22,86 zł = 22 860 zł x 2 lokale = 45 720 zł). Proporcja wynosi 0,1 (powierzchnię lokalu – 1000 mkw. – dzielimy przez powierzchnię budynku – 10 000 mkw.). Podatek od części wspólnych wyniesie więc 45 720 zł. W sumie za lokale i części wspólne firma zapłaci 82 296 zł. W 2016 r. od wyodrębnionych lokali firma zapłaci tyle samo – 45 720 zł. Proporcja wyniesie 0,5 (powierzchnię lokalu – 1000 mkw. – dzielimy przez powierzchnię wszystkich wyodrębnionych lokali z pomieszczeniami przynależnymi – 2000 mkw.). Podatek od części wspólnych wyniesie więc 182 880 zł. W sumie za lokale i części wspólne firma zapłaci 228 600 zł. W 2016 r. firma zapłaci więc 146 304 zł więcej niż w 2015 r. |
Łukasz Zalewski
lukasz.zalewski@infor.pl