Okazuje się, że kucharz nie musi płacić PIT wg skali podatkowej i oddawać fiskusowi przynajmniej 18% swoich dochodów uzyskiwanych z pracy w restauracji, czy innej placówce gastronomicznej. Znacznie korzystniejszą formą opodatkowania wydaje się być w tym przypadku ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Jest on dostępny (co do zasady – oprócz uzyskujących dochody z tzw. najmu prywatnego) dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w niektórych branżach. Zatem aby skorzystać z tej formy opodatkowania trzeba zarejestrować działalność gospodarczą. Jednak ta „fatyga” nie wydaje się zbyt duża, a na pewno rekompensuje ją korzyść podatkowa. Bowiem w przypadku kucharza-przedsiębiorcy sprzedającego usługi swojej firmy możliwe jest skorzystanie z 3% podatku od przychodów. Biorąc pod uwagę, że zwykłe koszty pracownicze w PIT są niewielkie, to 3% od przychodu (ryczałt) jest mniejszym obciążeniem podatkowym niż 19% od dochodu (PIT).
Polecamy: Komplet podatki 2019
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:
8,5% - przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (pkt 3 lit. b),
3% - z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% (pkt 5 lit. a).
Działalnością gastronomiczną są w art. 4 ust. 1 pkt 1 ww ustawy określane usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów.
Zatem jeżeli kucharz-przedsiębiorca świadczy swoje usługi gastronomiczne restauracji, czy innej placówce gastronomicznej i nie sprzedaje jednocześnie napojów alkoholowych (o zawartości alkoholu poniżej 1,5%), to może płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 3%.
Taką wykładnię potwierdzają interpretacje podatkowe – przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 października 2018 r. (nr 0112-KDIL3-1.4011.371.2018.1.IM).
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Kalkulując opłacalność ryczałtu w porównaniu do opodatkowania „zwykłym” podatkiem dochodowym (PIT) warto też wspomnieć, ze ryczałtowcy nie mogą korzystać z ulgi prorodzinnej (ulga na dziecko) ani ze wspólnego rozliczenia z małżonkiem ani z samotnie wychowywanym dzieckiem.
Opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych mogą natomiast odliczać darowizny, składki na ZUS i na ubezpieczenie zdrowotne, wpłaty na IKZE, mogą korzystać z ulgi internetowej, ulgi dla honorowych krwiodawców i z ulgi rehabilitacyjnej.
Trzeba też wspomnieć, że nie każdy przedsiębiorca może opodatkować przychody ze swojej działalności w formie ryczałtu.
Po pierwsze załącznik nr 2 do ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zawiera wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (nie ma jednak w tym wykazie usług gastronomicznych.
Po drugie z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy w poprzednim roku zarobili więcej niż wynosi ustawowy limit (równowartość 250 tys. euro).
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w 2018 r. - limity
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych 2019 – limity przychodów