Jak wiadomo w sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają w ciągu roku sumę przychodów, różnica jest stratą.
Zarówno przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 roku Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jak ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), umożliwiają rozliczenie traty poniesionej w roku podatkowym w najbliższych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych.
Pamiętać trzeba, że wysokość obniżenia dochodu w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty z lat poprzednich, podlegającej odliczeniu.
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) powinni pamiętać, że:
- strata z danego źródła przychodu obniża dochód uzyskany z tego samego źródła,
- nie podlegają rozliczeniu straty z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, tj. odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz innych rzeczy,
- nie podlegają rozliczeniu straty ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) powinni natomiast pamiętać, że:
a) przy ustalaniu straty nie uwzględnia się:
- strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych w przypadku przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową,
- przychodów i kosztów uzyskania przychodów, ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
- strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji,
b) strata podatkowa nie jest równoznaczna ze stratą bilansową. Odliczeniu od dochodu podlega wyłącznie strata określona dla celów podatkowych, a nie strata bilansowa wynikająca z rachunku zysków i strat.
Ministerstwo Finansów zwraca uwagę, że firmy rozliczające straty nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów między innymi:
- strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych,
- strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności,
- strat z odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio została zarachowana jako przychód należny,
- strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatek akcyzowy od tych ubytków,
- strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym,
- strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.
Czego nie można zaliczyć do kosztów?
Źródło: Ministerstwo Finansów