Izba Skarbowa w Poznaniu udzieliła interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania artykułów reklamowych z logo firmy.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż firma prowadzi działalność handlową w punktach sprzedaży detalicznej - salonach firmowych oraz sprzedaż hurtową. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz utrwalenia na rynku logo, którym się posługuje, nabywa rozmaite artykuły oznaczone logo. Wśród zakupionych artykułów reklamowych są: plecaki, długopisy, kalendarze, zegary, torby reklamowe, balony, koszulki, kalkulatory, etui na długopisy, biżuteria komórkowa, gry, kubki, smycze do telefonów - wszystkie oznaczone identyfikowalnym logo.
Przedmioty te są następnie wydawane osobom dokonującym zakupów w salonach firmowych jako forma zachęty do dalszych zakupów, lub są formą nagrody za dokonane zakupy. Niekiedy też artykuły reklamowe wydane są przypadkowym osobom odwiedzającym salon w celu zasięgnięcia informacji o oferowanych towarach, aby je zachęcić do zakupów.
Spółka nabywając wyżej wymienione przedmioty - artykuły reklamowe oznaczone logo, korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie nalicza podatek VAT należny od wydanych rzeczy i zgodnie z ustawą o podatku od osób prawnych nie zalicza tak naliczonego VAT do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 b. Jednakże, zdaniem podatnika, w świetle ostatnich orzeczeń i interpretacji nie powinien on opodatkowywać artykułów reklamowych wydanych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wydanie to nie jest dostawą towarów w świetle art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do dokonywania zakupów lub też ich nagradzania za dokonane zakupy i stanowi element sprzedaży.
Zgodnie z wyjaśnieniami urzędu przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.
W związku z tym przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.
W ocenie organu nieodpłatne przekazanie klientom (lub potencjalnym klientom) artykułów reklamowych, opatrzonych logo firmy, nie stanowi dostawy towarów oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 grudnia 2010 r. (nr ILPP2/443-602/08/10-S/JK).
oprac. Adam Kuchta