Tak.
W przypadku importu towarów podatek należny stanowi jednocześnie podatek naliczony, który wynika z jednolitego dokumentu administracyjnego SAD. Kwoty z dokumentu SAD są podstawą rozliczenia VAT oraz wykazania w deklaracji VAT-7.
Krajowe przepisy podatkowe, w tym przepisy celne, różnicują podstawę, od której nalicza się odpowiednio cło oraz podatek od towarów i usług (VAT). W przepisach celnych wartość celna będąca podstawą opodatkowania zawiera cenę faktycznie zapłaconą, skorygowaną, o ile jest to konieczne, o określone koszty, które nie zostały ujęte w zadeklarowanej kwocie. Do kosztów tych zalicza się: prowizje i koszty pośrednictwa (za wyjątkiem prowizji od zakupu), koszty pakowania oraz opakowań (o ile traktowane są one na potrzeby prawa celnego jako część towaru), honoraria, opłaty licencyjne oraz tantiemy autorskie związane z danym towarem (jeżeli ich uiszczenie było warunkiem jego sprzedaży), koszty transportu i ubezpieczenia towaru oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem (do pierwszego miejsca wprowadzenia ich na wspólnotowy obszar celny), proporcjonalna wartość dostarczonych dodatkowo elementów związanych ze sprzedawanych towarem (np. matryce lub formy do produkcji). Wskazane powyżej koszty dolicza się do wartości towaru, jeżeli podana przez importera wartość celna ich nie zawiera.
W podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania przy imporcie jest wartość celna towarów, powiększona, o ile elementy te nie zostały uprzednio do niej włączone, o prowizję, opakowania, transport i koszt ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Jeżeli przedmiotem importu jest towar objęty akcyzą, do podstawy opodatkowania VAT wlicza się również naliczoną od wartości celnej akcyzę.
W konsekwencji dla podatnika zawsze wartość podstawy opodatkowania VAT jest nie niższa niż wartość celna. Ewentualne różnice ujemne powinny zostać wyjaśnione poprzez doprecyzowanie, jakie dodatkowe koszty poza wartość z faktury zostały dopisane do wartości celnej, a następnie udokumentowane w postaci np. faktury za transport. Dla importera suma wszystkich kosztów kwot stanowi wartość nabycia towarów.
Jeżeli podatnik prowadzi pełną księgowość, to suma poniesionych kosztów powinna być traktowana jako cena zakupu na potrzeby rachunkowości, jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Natomiast dla osób prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów przepisy nie wskazują szczególnej podstawy, po której powinny być one wprowadzone do ewidencji. Niezbędne jest tylko udokumentowanie ceny ich nabycia, co również obciąża podatnika obowiązkiem prawidłowego udokumentowania kosztów dokonanego importu.
Mając na uwadze, iż zakup został dokonany od kontrahenta zagranicznego, płatność nastąpi w walucie obcej, co narzuca konieczność rozliczenia również różnic kursowych zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia tego roku przepisami ustaw o podatku dochodowym.
(MGM)
PODSTAWA PRAWNA
l Art. 32 oraz art. 33 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r. z późn. zm.).
l Art. 29 ust. 13-16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
KRZYSZTOF BIERNACKI
prawnik, ekspert podatkowy, Kancelaria Prawa Gospodarczego Koksztys z Wrocławia