Punktem wyjścia do ustalenia sposobu rozliczenia dostawy jest określenie jej miejsca dokonania. W tym celu należy posłużyć się zasadami wynikającymi z art. 22 ustawy. W praktyce najczęściej mają zastosowanie trzy główne zasady.
Ustalanie miejsca dostawy
|
|
Zasada 1 |
Zasada 2 |
Zasada 3 |
|
Rodzaj towarów |
Towary wysyłane lub transportowane przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią |
Towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz |
Towary niewysyłane ani nietransportowane |
|
Miejsce dostawy |
Miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy |
Miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. Nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem |
Miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy |
Przedstawione zasady mają zastosowanie do klasycznej, prostej sytuacji: jeden kontrahent, jedna dostawa. Jeżeli kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to należy pamiętać o pięciu bardzo ważnych zasadach:
1) wysyłka lub transport towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; dostawa, której możemy przyporządkować transport, jest dostawą ruchomą, co w praktyce oznacza, że może być uznana za WDT lub eksport w zależności od tego, gdzie jest transportowany towar;
Z powyższej regulacji wynika zatem, że omawiany, szczególny tryb dotyczący „dostaw łańcuchowych” oddziałuje na WDT w ten sposób, że ogranicza ilość potencjalnych wewnątrzwspólnotowych dostaw, które mogą mieć miejsce w ramach całej transakcji. W sytuacji bowiem, w której wysyłkę bądź transport przyporządkowuje się tylko jednej dostawie, tylko ta jedna dostawa, może potencjalnie mieścić się w dyspozycji art. 13 ust. 1 u.p.t.u., a zatem stanowić WDT (zob. wyrok NSA z 4 października 2012 r., sygn. akt I FSK 1971/11).
2) wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla nabywcy, który wysyła lub transportuje towar (dostawa ruchoma), chyba że z warunków dostawy wynika, iż wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie;
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w piśmie z 5 marca 2014 r. (sygn. IPTPP2/443-916/13-4/JS), odpowiadając na pytanie podatnika, który uczestniczył w dostawie łańcuchowej, w której ostateczny nabywca organizował transport, stwierdził, że w takim przypadku dostawą „ruchomą” jest dostawa na rzecz ostatecznego odbiorcy.
3) dostawę towarów, która poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
4) dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów;
5) dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów, gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego.
Autor: Marcin Jasiński
Zobacz cały artykuł na INFORFK: Rozliczenie VAT od dostaw towarów na rzecz zagranicznych kontrahentów
Artykuł na przykładach omawia zasady ustalania miejsca dostawy towaru oraz rozliczania podatku VAT od dostawy towarów na rzecz zagranicznego kontrahenta. Materiał poparty jest licznymi przykładami oraz interpretacjami urzędów i izb skarbowych.
Samochód wycofany z działalności - rozliczenie VAT
Podyskutuj o tym na naszym FORUM