Jaka stawka VAT na sprzedaż frytek i kebabów z przyczepy gastronomicznej
Dnia 26 lutego 2015 roku do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynął wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie wykonywanych czynności oraz stawki podatku.
Wnioskodawca stwierdził w nim, że jest on osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, a w prowadzonej przez siebie przyczepie gastronomicznej sprzedaje gotowe wyroby takie jak frytki, sałatki czy kebaby. W prowadzonym punkcie gastronomicznym nie zatrudnia kelnerów, nie ma również możliwości podania zamówienia do stolika, a wybór dań jest umieszczony na tablicy a nie w klasycznym menu. Jego klienci mogą natomiast spożyć za mówione dania na terenie punktu gastronomicznego, gdzie znajdują się trzy miejsca przeznaczone do oczekiwania na produkt lub też jego ewentualnej szybkiej konsumpcji, bądź też w innym wybranym przez nich miejscu. Wnioskodawca zauważa również, że dania można zamówić telefonicznie, z dostawą na wskazany przez zainteresowanego adres.
Sprzedaż posiłków odbywa się w trzech etapach. Po pierwsze klient składa zamówienie (telefonicznie, bądź też bezpośrednio w punkcie gastronomicznym), następnie pracownicy punktu je realizują i wydają lub też dostarczają klientowi na wskazany przez niego adres. Wnioskodawca zaznacza, że dostawa i wydawanie produktów odbywa się bez usług wspomagających takich jak rozkładanie dań na stolikach przed klientami, czy sprzątanie po posiłku. Po przyrządzeniu zamówiony produkt wkładany jest w jednorazowe opakowanie i jest gotowy do natychmiastowej konsumpcji przez klienta, w dowolnie wybranym przez niego miejscu.
500 pytań o VAT - odpowiedzi z interpretacjami MF
Zdaniem przedsiębiorcy jego aktywność należy uznać za dostawę towarów i tym samym objąć ją 5% stawką VAT.
Warto odnotować, że Wnioskodawca w swojej argumentacji powołał się również na klasyfikację statystyczną wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), gdzie zawarte są informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii, wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług. Wnioskodawca zakwalifikował posiłki będące przedmiotem wniosku do grupowania PKWiU 10.85.1 to jest: „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.
Gdy nie ma obsługi kelnerskiej mamy do czynienia z dostawą towarów
Dyrektor Izby Skarbowej przyznał rację podatnikowi.
Uznał, że przedsiębiorca sprzedając gotowe dania wpisuje się w definicję dostawy towarów, nie zaś świadczenia usług. Powołał się on przy tym na wyroki innych organów.
Kasy fiskalne 2015 / 2016 – zwolnienia
Odniósł się on między innymi do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10 marca 2011 roku w sprawie Faaborg-Gelting Linien, w którym to TSUE wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos.
Zgodnie z tym orzeczeniem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) „charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania”, wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych „transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu”.
W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, że: „działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (…) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach”.
Również w orzeczeniu z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 TSUE podtrzymał argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W tym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, że „w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych”.
W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że „elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów”.
Trybunał zauważył też, że: „przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (…), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (…) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru”.
Samochód w firmie 2015 – multipakiet
Biorąc pod uwagę m.in. ww orzecznictwo TSUE Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyznał rację podatnikowi stwierdzając, że działalność jaką wykonuje jest dostawą towarów i tym samym powinna być objęta 5% stawką podatku od towarów i usług.
Swoje stanowisko uzasadnił tym, iż klienci punktu gastronomicznego nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, a rola obsługi ogranicza się do obróbki wydawanej żywności to jest: przygotowania, zapakowania i wydania lub dostarczenia na miejsce gotowego już posiłku. Rola klienta ogranicza się jedynie do wyboru dania z karty i spożyciu go w dowolnie wybranym przez siebie miejscu.
Źródło: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 marca 2015 r. nr ILPP2/4512-1-154/15-2/MN.
Aneta Suchta