Przykładowy stan faktyczny
Polska Spółka A nabyła towar (cement) od norweskiego kontrahenta. Towar nabyty przez Spółkę A został wysłany z terytorium Niemiec. Organizatorem transportu był sprzedawca. Sprzedawca wystawił na rzecz Spółki fakturę VAT dokumentującą ww. transakcję. Z faktury tej wynika, że siedziba kontrahenta znajduje się w Norwegii, przy czym podmiot ten jest w Polsce zarejestrowany dla celów podatku VAT (tzn. posiada polski numer VAT-PL).
Spółka A powzięła wątpliwość czy przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) czy też może import towarów. Zastanawia się również jak prawidłowo zaewidencjonować powyższą transakcję.
Kwalifikacja transakcji
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż co do zasady poprzez import towarów - zgodnie z art. 2 pkt 7 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT) rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa nie wchodzącego w skład UE na terytorium kraju (Polski).
Co więcej, towar przywieziony – w ramach importu do Polski – winien podlegać w naszym kraju zgłoszeniu do odprawy celnej.
Z racji tego, iż Spółka A nie dokonała zgłoszenia celnego (i nie posiada wiedzy o zachodzeniu w ogóle takiego obowiązku), zaś z treści faktury VAT wystawionej przez sprzedawcę nie wynika, aby towar był transportowany z Niemiec do Polski w ramach procedury celnej tranzytu, dla potrzeb niniejszej opinii wykluczono możliwość uznania przedmiotowego nabycia za import towarów.
Dalej należy wskazać, iż stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT) zachodzi, o ile łącznie spełnione pozostają następujące warunki:
1. nastąpiło nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami przez ich nabywcę;
2. towary w wyniku ww. nabycia były transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu;
3. organizatorem transportu był dokonujący dostawy, nabywca towarów lub podmiot działający na rzecz jednego z nich;
Ponadto, dla rozpoznania WNT koniecznym jest także, aby:
a) nabywcą towarów był podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) dokonującym dostawy towarów był podatnik, o którym mowa w pkt a).
W przedstawionym przykładzie wszystkie powyższe warunki pozostają spełnione, stąd też zasadnym jest twierdzenie, że zakup towaru od norweskiego kontrahenta stanowi dla Spółki A wewnątrzwspólnotowe nabycie (owego towaru).
Nie stanowi tutaj przeszkody w rozpoznaniu WNT fakt, że towary były transportowe z terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo, w którym zarejestrowany jest ich dostawca, a także fakt, iż dostawca towarów posługuje się, podobnie jak Spółka A, numerem VAT-PL.
Polecamy: Podstawa opodatkowania w imporcie usług
Polecamy: Jak płacić VAT z tytułu importu
Rozliczenie WNT przez Spółkę A
Obowiązek podatkowy
Obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje po stronie Spółki A z chwilą wystawienia faktury VAT przez norweskiego kontrahenta (art. 20 ust. 6 ustawy o VAT). Oczywiście w sytuacji, gdy faktura ta została wystawiona przed 15 dniem następnego miesiąca po dokonaniu dostawy.
Jeżeli w terminie późniejszym, wówczas obowiązek podatkowy powstał w 15 dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT).
Podstawa opodatkowania
Podstawę opodatkowania z tytułu WNT stanowi kwota, jaką Spółka A obowiązana jest zapłacić na rzecz norweskiego kontrahenta (art. 31 ust. 1 ustawy o VAT). Dla przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej Spółka powinna zastosować średni kurs NBP ww. waluty ogłoszony na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 ustawy o VAT).
Stawka VAT, podatek naliczony
WNT wskazanego w treści faktury towaru podlega opodatkowaniu według stawki podatku VAT właściwej dla dostaw tego typu towarów w Polsce.
Jeżeli nabyty towar zostanie w całości wykorzystany do wykonania przez Spółkę A czynności opodatkowanych, wówczas przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT w związku z dokonanym WNT. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy o VAT, kwota podatku należnego z tytułu WNT stanowi zarazem kwotę podatku naliczonego.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tytułu WNT, przy czym może ono zostać zrealizowane w ww. okresie, albo w deklaracji VAT składanej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 10 pkt 2 w zw. z ust. 11 ustawy o VAT).
Faktura VAT wewnętrzna
Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, Spółka A winna udokumentować WNT poprzez wystawienie faktury wewnętrznej. W myśl § 24 ust. 1 w zw. z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur, faktura wewnętrzna dokumentująca WNT podlega wystawienia w terminie 7 dni od dnia wydania (nabywcy) towarów. Alternatywnie istnieje możliwość wystawienia faktury VAT wewnętrznej (tzw. zbiorczej) na koniec okresu rozliczeniowego, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).
Deklaracja
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru Spółka A powinna wykazać:
a) po stronie podatku należnego w pozycji 9 – „ Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów” - pola: 33-34 części C deklaracji VAT-7,
b) po stronie podatku naliczonego w polach: 49-50 albo 51-52 (w zależności, czy nabywany towar stanowi dla Spółki A środek trwały,czy też nie) części D2 deklaracji VAT-7.
Informacja podsumowująca
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru podlega wykazaniu w części D informacji podsumowującej VAT- UE, przy czym Spółka A powinna wskazać numer VAT-PL, którym posłużył się kontrahent norweski.