Jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, tzw. WNT. Przepisy ustawy o VAT zrównują z WNT te czynności, w przypadku których podatnik podatku od wartości dodanej przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego z państw członkowskich na terytorium Polski - nie dokonując przy tym ich sprzedaży.
Niemniej jednak, przemieszczenia takiego nie uznaje się za WNT w przypadku gdy przemieszczenie towarów następuje w celu wykonaniu na nich określonych prac. Warunkiem jest tutaj, że przemieszczone w ten sposób towary po wykonaniu na nich prac zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.
Spółka X otrzymała od zleceniodawcy z Włoch towary w celu złożenia ich w zestawy. Spółka X nie nabywa wspomnianych towarów, a jedynie wykonuje usługę polegającą na kompletowaniu ich w zestawy (w trakcie kompletowania zestawów towary należą do włoskiego kontrahenta). Kompletując zestawy Spółka X nie dodaje do zestawu żadnych własnych towarów/materiałów. Po złożeniu zestawów Spółka X odsyła towary z powrotem do Włoch oraz wystawia na rzecz włoskiego kontrahenta fakturę dokumentującą samą usługę kompletowania zestawów. Czy opisaną wyżej transakcję Spółka X powinna rozliczyć jako WNT?
Przedstawiona wyżej transakcja polegająca na:
1. przemieszczeniu towarów od podmiotu z Włoch (i z terytorium Włoch) na terytorium Polski,
2. w celu wykonania na nich prac polegających na kompletowaniu zestawów, w przypadku gdy, po wykonaniu ww. prac towary powrócą do Włoch,
- nie stanowi WNT.
Jak już wyżej wspomniano, za WNT nie uznaje się przemieszczenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, które nastąpiło z terytorium jednego z państw członkowskich na terytorium Polski w celu wykonaniu na towarach określonych prac, o ile po wykonaniu tych prac towary powrócą na terytorium tego państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. W konsekwencji czynność tego typu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnicy zasadniczo nie są zobowiązani do informowania organów podatkowych ani o przywozie towarów należących do unijnych kontrahentów w celu wykonania na nich określonych usług, ani też o ich powrotnym wywozie. Niemniej jednak przepisy ustawy o VAT wymagają, by w przypadku towarów przemieszczanych tymczasowo na terytorium Polski z innego państwa członkowskiego przez podatnika podatku od wartości dodanej w celu wykonania na nich usług prowadzona był dodatkowa ewidencja otrzymanych towarów. Przedmiotowa ewidencja powinna zawierać:
- datę otrzymania towarów,
- dane pozwalające na identyfikację towarów oraz
- datę wydania towaru po wykonaniu usług.
Do rozstrzygnięcia pozostaje również kwestia rozliczenia usług świadczonych przez polskiego podatnika na towarach należących do kontrahenta unijnego i przemieszczonych tymczasowo z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju. Wskazać należy, iż co do zasady, miejscem świadczenia (tj. krajem opodatkowania) w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce (kraj), w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.
500 pytań o VAT - odpowiedzi z interpretacjami MF
Od wspomnianej reguły ustawodawca przewidział kilka wyjątków dotyczących m.in. usług związanych z nieruchomościami, usług transportowych, usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki, czy też usług restauracyjnych i cateringowych, jednak w znakomitej większości przypadków usługi świadczone przez polskiego podatnika na towarach należących do kontrahenta unijnego przemieszczonych tymczasowo na terytorium kraju powinny być traktowane jako tzw. eksport usług. W konsekwencji krajem opodatkowania tego typu usług świadczonych na rzecz podatnika z innego państwa członkowskiego będzie terytorium tego państwa. Polski usługodawca nie będzie w tym przypadku zobowiązany do opodatkowania świadczonej przez siebie usługi polskim podatkiem VAT. Będą na nim jednakże ciążyły określone w ustawie o VAT obowiązki.
Usługi świadczone w ramach eksportu usług podatnik zobowiązany jest udokumentować tzw. fakturą NP. Faktura ta nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku. Faktura powinna natomiast zawierać adnotację “odwrotne obciążenie". Podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktury do 15 dnia miesiąca następującego po wykonaniu usługi, zasadniczo nie wcześniej niż 30 dni przed tą datą. Usługę świadczoną na rzecz zagranicznego kontrahenta należy ująć w rejestrze VAT z datą, w której powstałby obowiązek rozliczenia podatku, gdyby miejscem świadczenia tej usługi było terytorium kraju.
Przypomnieć należy, że zgodnie z zasadą ogólną obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług powstaje z chwilą wykonania danej usługi. Z uwagi na powyższe, usługę świadczoną na rzecz podatnika z innego kraju należy wykazać w deklaracji VAT-7 za okres, w którym usługa była świadczona. Przedmiotowy eksport usług trzeba też wykazać w informacji podsumowującej.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Podsumowując, przemieszczenie towarów od podmiotu z innego państwa członkowskiego na terytorium Polski w celu wykonania na nich prac nie podlega opodatkowaniu jako WNT. Podatnicy zasadniczo nie są zobowiązani informować organów podatkowych o przywozie i wywozie tego typu towarów, niemniej jednak mają obowiązek je odpowiednio zaewidencjonować. Krajem opodatkowania usługi wykonywanej na przywiezionych towarach, która świadczona jest na rzecz podatnika z innego państwa jest co do zasady terytorium tego państwa. Przedmiotową usługę należy wykazać w deklaracji VAT-7 za okres, w którym usługa była świadczona oraz w informacji podsumowującej.
Ewelina Błądek,
Konsultant Podatkowy, ECDDP Sp. z o. o.