SPIS TREŚCI
PORADY PRAWNE
- Pojęcie kontraktu menedżerskiego
- Zarobki z tytułu kontraktu menedżerskiego
- Opodatkowanie menedżerów podatkiem VAT
AKTY PRAWNE
Przychody z działalności wykonywanej osobiście przez menedżera
Definicja kontraktu
Koszty jak z umowy o pracę
Zaliczki pobierze płatnik
Menedżer a VAT
Ewa Matyszewska
Gazeta Prawna Nr 80/2006 [Dodatek: Księgowość i Podatki] z dnia 2006-04-24
- ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.)
W zależności od jego szczegółowych postanowień, kontrakt menedżerski najczęściej przyjmie formę umowy o pracę lub umowy zlecenia. Może zostać zawarty zarówno przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej jak i osobę, która nie zarejestrowała się jako indywidualny przedsiębiorca. Istotą kontraktu menedżerskiego jest, najogólniej rzecz biorąc, powierzenie określonemu podmiotowi (osobie fizycznej) zarządzania przedsiębiorstwem. Konsekwencje zawarcia takiej umowy w sferze prawa podatkowego budzą jednak szereg wątpliwości, a wszystko za sprawą niejasnych przepisów.
W świetle art. 13 pkt 9 ustawy o PIT przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej) stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Przepis ten jest niekorzystny dla menedżerów. W praktyce powoduje bowiem, że nawet jeśli zarejestrują własną działalność gospodarczą, nie będą mogli korzystać z szeregu uprawnień przysługujących innym przedsiębiorcom. Zakwalifikowanie przychodów uzyskiwanych na podstawie kontraktów menedżerskich do przychodów z działalności wykonywanej osobiście powoduje, że nawet w przypadku zarejestrowania własnej działalności gospodarczej menedżer nie będzie mógł m.in. wybrać opodatkowania liniową, 19-proc. stawką podatku. Możliwość wyboru opodatkowania metodą liniową zarezerwowana jest wyłącznie dla dochodów osiąganych z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tą zaś nie jest świadczenie usług na podstawie kontraktu menedżerskiego, nawet wówczas, gdy menedżer zawiera umowę w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego. W dodatku menedżer nie będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez siebie wydatków związanych z realizacją usług (np. kosztów podróży służbowych).
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodu w przypadku kontraktów menedżerskich ustala się na tym samym poziomie co w przypadku umów o pracę. Zatem menedżerowie z podatkowego punktu widzenia są dyskryminowani. W efekcie przedsiębiorca świadczący usługi doradcze skorzysta z dobrodziejstwa 19-proc. stawki liniowej podatku, podczas gdy menedżer świadczący usługi zarządcze już nie.
Od 1 czerwca 2005 r. zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, jeżeli w związku z wykonywaniem tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie tych czynności, i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie wobec osób trzecich.
Jeśli czynności wykonywane na podstawie kontraktów menedżerskich nie zostaną uznane za działalność wykonywaną samodzielnie, w konsekwencji menedżer nie będzie uznany za podatnika VAT. Tym samym w świetle art. 106 ustawy o VAT nie będzie miał prawa wystawiania faktur VAT za świadczone usługi. Stanowisko takie zajął np. Urząd Skarbowy w Tychach w piśmie z 1 sierpnia 2005 r. (nr NUS/PP/443/55/2005/Asz). Uznanie, że menedżer nie jest podatnikiem VAT, spowoduje również brak prawa do odliczania podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych przez niego faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z wykonywanymi czynnościami.
Część organów podatkowych uważa, że członkowie zarządów oraz kierownicy przedsiębiorstw państwowych z racji specyfiki zajmowanego stanowiska są jednak podatnikami VAT.
Jak wspomniano, warunkiem uznania, że czynności przez nich świadczone nie podlegają VAT jest m.in. to, aby zlecający ponosił odpowiedzialność względem osób trzecich. Tymczasem członkowie zarządów w pewnym zakresie nie mogą przerzucić swojej odpowiedzialności na spółkę. Dotyczy to np. zaległości podatkowych, odpowiedzialności majątkowej w przypadku nieskutecznej egzekucji w odniesieniu do majątku spółki itp. Ich odpowiedzialność wobec osób trzecich wynika z przepisów prawa i nie da się jej wyłączyć na mocy umowy (zwraca na to uwagę m.in. Urząd Skarbowy Warszawa-Praga w piśmie z 15 listopada 2005r., nr 1434/PV/443-171/05/ABS). Zatem ten sam przepis może być interpretowany w skrajnie odmienny sposób.