Nasza spółka zaprosiła kilku kluczowych kontrahentów na wyjazd zagraniczny, połączony z wizytą w fabryce naszego dostawcy. Czy koszty wyjazdu należy potraktować jako darowiznę, czy jako reprezentację? Z racji wydatków poniesionych za granicą nie przysługiwało nam prawo do odliczenia VAT.
RADA
Wydatki związane z wyjazdem, na który są zaproszeni kontrahenci, uważa się za reprezentację i reklamę niepubliczną, a nie darowiznę. Nieodliczony VAT można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w granicach limitu.
UZASADNIENIE
Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych przez reprezentację należy rozumieć okazałość, wystawność. Natomiast w przypadku firmy oznacza to „dobre” jej reprezentowanie. Może ono polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Innymi słowy, reprezentacja i reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz, na nieokreślonego kontrahenta. Reklamą jest wszystko, co zawiera dodatkowe informacje o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia. W tym kontekście za koszt reprezentacji można uznać, między innymi, koszty związane z organizacją przyjęć i imprez, mających promować własną działalność. Koszty związane z organizacją przyjęć i imprez zaliczane są do kosztów reprezentacji.
Za koszt reprezentacji można uznać, między innymi, koszty związane z organizacją przyjęć i imprez, mających promować własną działalność.
Wyjazd zagraniczny miał na celu zaprezentowanie miejsca wytworzenia danego produktu, sposobu i warunków produkcji – a więc, pośrednio, zareklamowanie jakości towaru. Ponieważ jednak w wyjeździe uczestniczyła pewna wybrana liczba osób, które mieszkały w hotelu, uczestniczyły w wystawnej kolacji i najprawdopodobniej mogły też brać udział w pewnych imprezach kulturalnych, to oznacza, że reklama niepubliczna została rozszerzona o reprezentację.
Natomiast przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Finansowanie wyjazdu zagranicznego kontrahentów na pewno nie było działaniem bezinteresownym. Kontrahenci wprawdzie nie płacili za wyjazd, zapewne oczekiwano jednak, że w przyszłości uczestnictwo w wyjeździe będzie miało wpływ na ich decyzje biznesowe. Decyzje te miały oczywiście wiązać się z możliwością uzyskania przychodów przez firmę finansującą wyjazd.
Wydatki poniesione na reprezentację oraz reklamę niepubliczną są kosztami uzyskania przychodów do limitu wynoszącego 0,25% przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
VAT zapłacony za granicą nie podlega odliczeniu w deklaracji VAT. Może natomiast być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, oczywiście w granicach limitu określonego powyżej.
• art. 23 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1484
• art. 86 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz.U. Nr 54, poz. 535; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1484
Barbara Pyzel
konsultant podatkowy w BDO