Jak opodatkować kontrakt menedżerski zawarty przez polskiego przedsiębiorcę z czeską firmą
RADA
Przychody polskiego przedsiębiorcy uzyskiwane na podstawie kontraktu menedżerskiego są kwalifikowane do źródła, jakim jest działalność wykonywana osobiście, nawet jeśli umowa jest zawierana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody z kontraktu menedżerskiego z firmą czeską będą opodatkowane wyłącznie w Polsce, jeśli w Czechach nie są one osiągane za pośrednictwem stałej placówki w znaczeniu umowy polsko-czeskiej.
UZASADNIENIE
Kontrakt menedżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej na umowie zlecenia zgodnie z art. 750 k.c. Na podstawie tego przepisu do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się bowiem odpowiednio przepisy o zleceniu.
Przez zawarcie kontraktu menedżerskiego przyjmujący zlecenie zobowiązuje się za wynagrodzeniem do stałego wykonywania czynności zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz.
Zasady opodatkowania kontraktów menedżerskich reguluje art. 13 pkt 9 updof. Na podstawie tego przepisu przychody uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej są kwalifikowane do źródła, jakim jest działalność wykonywana osobiście. Wyjątkiem są przychody, o których mowa w pkt 7, tj. przychody otrzymywane przez osoby (niezależnie od sposobu ich powoływania) należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. W konsekwencji przychody z kontraktów menedżerskich dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, również wtedy, gdy są zawierane z osobą prowadzącą działalność gospodarczą.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Przychody z kontraktu menedżerskiego są uznawane za przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet gdy umowa zostanie zawarta w ramach działalności gospodarczej. Taka kwalifikacja wynika wprost z obowiązujących przepisów.
Takie samo stanowisko co do kwalifikacji przychodów z kontraktów menedżerskich jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście zajmują organy podatkowe. Przykładem jest pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 25 października 2006 r. nr PF-I/4180-0019/06/KK, w którym stwierdzono, że:
Kontrakty menedżerskie w prawie cywilnym zaliczane są do tzw. umów nienazwanych, nieuregulowanych w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 13 pkt 9 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, tj. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Z powyższych przepisów wynika, że przychody z kontraktów menedżerskich dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, także wtedy, gdy zawierane są z podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą.
Z pytania wynika, że prowadząc działalność gospodarczą w Polsce, zawarł Pan kontrakt menedżerski z firmą czeską. Dlatego rozpatrując kwestie opodatkowania przychodu uzyskanego z tego tytułu, należy wziąć pod uwagę postanowienia polsko-czeskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ponieważ kontrakt menedżerski jest kwalifikowany do działalności wykonywanej osobiście, zastosowanie znajdzie art. 14 tej umowy. Na jego podstawie dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie (w Polsce) osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie (w Polsce), chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim umawiającym się państwie (w Czechach) dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim państwie (w Czechach), jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.
Oznacza to, że dochody wypłacane Panu przez czeską firmę z tytułu kontraktu menedżerskiego powinny być opodatkowane wyłącznie w Polsce, chyba że dla wykonywania tego kontraktu dysponuje Pan w Czechach stałą placówką.
Należy podkreślić, że w umowie nie zostało zdefiniowane pojęcie stałej placówki. Pojęcie to ma jednak w tym przypadku podobne znaczenie do pojęcia „zakład” przy osiąganiu dochodów z działalności gospodarczej. Generalnie za stałą placówkę jest uznawane każde miejsce wykorzystywane przez daną osobę w sposób regularny do wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności.
Dlatego jeżeli w ramach realizacji tego kontraktu wykonywał Pan czynności z wykorzystaniem stałej placówki, to wówczas Pana dochody z tego tytułu będą podlegać opodatkowaniu w Czechach. Natomiast w Polsce będą zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 24 ust. 1 lit. a) umowy. Z przepisu tego wynika jednak, że jeśli osiągnie Pan również inne dochody podlegające w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych, to do ich rozliczenia będzie miała zastosowanie metoda wyłączenia z progresją.
Oznacza to, że wykonując kontrakt menedżerski na rzecz czeskiej firmy z wykorzystaniem placówki i równocześnie uzyskując w Polsce dochody z działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach ogólnych, w rozliczeniu rocznym uwzględni Pan dochody z Czech do wyliczenia stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych w Polsce.
Przykład
Pan Jerzy Kwiatkowski prowadzi w Polsce działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, z której dochód za 2007 r. wyniósł 85 000 zł. Dodatkowo pan Kwiatkowski osiągnął przychody z kontraktu menedżerskiego zawartego ze spółką czeską w wysokości 30 000 euro. Przychody z tego tytułu otrzymywał na rachunek bankowy. W związku z tym na podstawie art. 11 ust. 3 updof przychody te powinien przeliczyć na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Po przeliczeniu równowartość tych przychodów w złotych wyniosła brutto 117 000 zł. Przychód ten pan Kwiatkowski powinien uwzględnić przy ustalaniu stopy procentowej podatku mającej zastosowanie do opodatkowania osiągniętych przez niego w Polsce dochodów z działalności gospodarczej.
Od przychodu z kontraktu z Czech pan Kwiatkowski ma prawo odliczyć koszty uzyskania przychodu, które w 2007 r. wynoszą 108,50 zł miesięcznie, a za rok podatkowy - nie więcej niż 1302 zł. Ponieważ pan Kwiatkowski czynności na podstawie kontraktu wykonywał przez cały 2007 r., odliczy koszty w maksymalnej wysokości, czyli 1302 zł.
Jego dochód z kontraktu z czeską firmą wyniesie zatem 115 698 zł.
Rozliczenie podatku z zastosowaniem stopy procentowej będzie wyglądało następująco:
1) suma dochodów: 85 000 zł + 115 698 zł = 200 698 zł
2) podatek według skali: (200 698 zł - 85 528 zł) × 40% + 20 311,31 zł = 66 379,31
3) stopa procentowa: (66 379,31 : 200 698 zł) × 100 = 33%
4) należny podatek od dochodów z działalności osiągniętych w Polsce:
85 000 zł × 33% = 28 050 zł.
Stosując powyższą metodę, pan Kwiatkowski niestety nie może odliczyć podatku zapłaconego w Czechach.
Należy zwrócić uwagę, że gdyby dochody z działalności były opodatkowane stawką liniową, a oprócz nich nie zostałyby osiągnięte inne dochody opodatkowane na zasadach ogólnych, to dochody z Czech tam opodatkowane, a w Polsce zwolnione z opodatkowania, nie byłyby w ogóle uwzględniane w zeznaniu rocznym.
Podstawa prawna:
- art. 14 art. 24 ust. 1 lit. a) umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie 24 czerwca 1993 r. - Dz.U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189
- art. 10 ust. 1 pkt 2, art. 11 ust. 3, art. 13 pkt 9, art. 27 ust. 8, art. 45 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 99, poz. 658
Anna Welsyng
radca prawny, doradca podatkowy