Nasza spółka jest pośrednikiem pomiędzy warsztatami samochodowymi a flotami (duże przedsiębiorstwa samochodowe). Floty kierują do nas zapotrzebowanie na wymianę i sprzedaż opon, a my ich kierujemy do odpowiednich warsztatów samochodowych. Warsztaty wystawiają na nas faktury za usługi i opony. Następnie my wystawiamy zbiorcze faktury do flot za wykonane usługi i sprzedane opony w danym miesiącu. Faktycznie nie mamy dostawy opon, ponieważ zakładane są one bezpośrednio w warsztatach. Czy w tym przypadku powinniśmy prowadzić gospodarkę magazynową, a jeśli tak, to czy przyjmować faktury zakupu jako datę dostawy opony?
W opisanej sytuacji nie ma potrzeby prowadzenia gospodarki magazynowej.
W omawianym przypadku to kierownik jednostki, ustalając politykę rachunkowości dla spółki, powinien podjąć decyzję o odpisywaniu w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu, połączone z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy (art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości). Ustawa o rachunkowości przewiduje dokonywanie takiego wyboru, pod warunkiem że wybrane rozwiązanie zapewnia wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich operacji gospodarczych istotnych dla oceny sytuacji majątkowej, finansowej i wyniku finansowego jednostki.
Ustawa o rachunkowości wymaga zatem prowadzenia ksiąg w taki sposób, aby prawidłowo ustalać przychody i koszty operacyjne, w tym koszt zużycia materiałów. Należy również prawidłowo ustalać wielkość i wartość zapasów. Ponieważ spółka w żadnym okresie nie wykazuje zapasów materiałów (opon), jak również zapasów produktów, półproduktów, produkcji w toku, towarów, trudno mówić tu o gospodarce magazynowej. Koszty zużycia materiałów zakupionych ustalane są w sposób prawidłowy, na podstawie kierowanych przez spółkę zamówień (zleceń) i wystawianych przez warsztaty faktur i mają bezpośrednie powiązanie z przychodami z tytułu sprzedaży usług i opon. Inwentaryzacja stanu materiałów przeprowadzona nie później niż na dzień bilansowy wykaże brak zapasów materiałów. Wynik finansowy, tak rachunkowo, jak i podatkowo, w każdym miesiącu i na dzień bilansowy również ustalany jest prawidłowo.
Ewa Szczepankiewicz
Autorka jest praktykiem, główną księgową w spółce z o.o.
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694; ost. zm. Dz.U. z 2005 r. nr 10, poz. 66).