Jak uniknąć VAT od remanentu likwidacyjnego

Porada pochodzi z serwisu:

Remanent likwidacyjny dla celów podatku VAT

Co do zasady opodatkowaniu VAT w ramach remanentu likwidacyjnego podlegają towary, które podatnik VAT ma na stanie w momencie zakończenia działalności.

Definicja towarów zawarta w ustawie o VAT obejmuje wszystkie rzeczy nabyte przez podatnika VAT, a więc nie tylko towary handlowe, ale także środki trwałe i wyposażenie. Może się zatem okazać, że należy odprowadzić VAT od składników majątku nabytych wiele lat wcześniej, być może nawet już nieużywanych. W zakresie ustalania podstawy opodatkowania towarów wykazanych w remanencie likwidacyjnym obowiązują zasady analogiczne jak w przypadku ustalania podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu. Podstawą opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym jest ich cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić ten spis.

Odliczenie VAT w następnych okresach rozliczeniowych

Potwierdziło to Ministerstwo Finansów 3 czerwca 2008 r. w odpowiedzi na interpelację poselską nr 3080, w której stwierdziło, że przy określeniu podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury uwzględnia się cenę nabycia w momencie dokonywania spisu. Zatem przy likwidacji (zaprzestaniu) działalności uwzględnia się realną wartość towarów podlegających spisowi (np. w przypadku środków trwałych wartość uwzględniającą zużycie tych środków).

Podstawą opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym jest ich cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis. Z poglądem tym zgadzają się również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 21 maja 2009 r. (sygn. IBPP1/443-1957/09/AW), w której wskazano, że wykazane w remanencie likwidacyjnym towary należy opodatkować, przyjmując za podstawę aktualną, a nie historyczną ich wartość, czyli cenę nabycia bądź całkowity koszt wytworzenia określone na dzień sporządzenia spisu. W identycznym tonie wypowiedziała się Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 22 października 2008 r. (sygn. IPPP1-443-1625/08-3/RK).

INFORFK: Co należy ująć w remanencie likwidacyjnym >>

Planując zakończenie działalności, podatnicy VAT powinni podejmować działania, w wyniku których remanentem likwidacyjnym zostanie objętych jak najmniej składników posiadanego majątku. Od wszystkiego bowiem, co zostanie na stanie, będą zobowiązani odprowadzić VAT, zwykle według stawki podstawowej. Przy tym, inaczej niż przy sprzedaży, kiedy otrzymywali środki pieniężne od nabywców, w tym przypadku zobowiązanie podatkowe musi zostać pokryte z własnej kieszeni.

Likwidacja działalności

Pierwszą czynnością w tym zakresie powinna być dokładna inwentaryzacja posiadanego majątku, obejmująca zarówno jego fizyczny przegląd i spis, jak i porównanie ze stanami wynikającymi z dokumentów. Działania te mają na celu wychwycenie składników majątku, które nie są już w posiadaniu podatnika, oraz tych, które nie nadają się do dalszego użytku.

Polecamy: Podstawa opodatkowania VAT 2014 - zmiana ustawy o VAT

W pierwszym przypadku należy ustalić, w wyniku jakich zdarzeń określone składniki majątku zostały przez podatnika utracone. Mogło do tego dojść np. w wyniku kradzieży lub całkowitego fizycznego zużycia, ale także w drodze sprzedaży, która w wyniku błędu nie została udokumentowana lub zaksięgowana.

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Polecamy: Zmiany 2014 - Podatki, Księgowość, Kadry, Firma, Prawo

Pierwsze z wymienionych zdarzeń będzie wymagało sporządzenia protokołu, w którym zostaną opisane okoliczności utraty określonych przedmiotów, a tym samym powód nieujęcia ich w remanencie likwidacyjnym. Straty zawinione przez podatnika z pewnością nie będą uznane przez organy podatkowe za wystarczające uzasadnienie odstąpienia od wykazania utraconego przedmiotu w remanencie likwidacyjnym.

Więcej  na ten temat przeczytasz na Platformie Księgowych i Kadrowych www.inforfk.pl w artykule: "Możliwości uniknięcia VAT od remanentu likwidacyjnego" >>