Rozwój własnej firmy poprzez inwestycje w nowe technologie oznacza nie tylko wzrost konkurencyjności na rynku, ale również możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania w rocznym rozliczeniu podatkowym. Pozwala na to obowiązująca od 1 stycznia 2006 r. tzw. ulga innowacyjna. Zgodnie z art. 26c ustawy z 26 lipca 2006 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatki poniesione na nabycie nowych technologii. Nabycie nowej technologii oznacza - zgodnie z przepisami - nabycie praw do wiedzy technologicznej na podstawie umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.
Przychody z działalności
Za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych. W szczególności ustawodawca wymienia wyniki badań i prac rozwojowych. Z nową technologią mamy do czynienia pod warunkiem, że umożliwia ona wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług, jeżeli nie jest ona stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie pięć lat. Musi to zostać potwierdzone opinią niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. nr 238, poz. 2390 ze zm.).
Prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu nabycia nowych technologii przysługuje podatnikowi, który w roku podatkowym osiągnął przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Trzeba pamiętać, że ustawodawca wprowadził ograniczenia wysokości kwoty odliczenia. Nie może ona przekroczyć dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła. Prawa do skorzystania z ulgi zostali pozbawieni podatnicy, którzy w roku podatkowym lub roku poprzedzającym prowadzili działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
Ważne!
Dokumentem potwierdzającym innowacyjność technologii i będącym podstawą dokonania odliczeń jest opinia niezależnej jednostki naukowej
Limit odliczeń
Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej. Ustawodawca precyzuje, że chodzi tu o część tej kwoty, która została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz która nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wspomnianych wydatków w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. W przypadku, gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku osób prawnych oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą obowiązują jednakowe limity odliczeń wynoszące maksymalnie 50 proc. kwoty poniesionych wydatków ustalonej w opisany wcześniej sposób. Ustawa precyzuje również przypadki, w których podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowych technologii.
TAKŻE DLA OSÓB PRAWNYCH
Ulga na nowe technologie przysługuje zarówno osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, jak i osobom prawnym. Przepis analogiczny do regulacji znajdującej się w ustawie o PIT znajduje się w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 18b (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).
Utrata prawa do ulgi
Stanie się tak, gdy przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
- udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii. Wyjątek stanowi tutaj przeniesienie prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów kodeksu spółek handlowych,
- zostanie ogłoszona upadłość podatnika obejmująca likwidację majątku lub zostanie on postawiony w stan likwidacji,
- otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
W razie wystąpienia jednej z powyższych okoliczności podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym one wystąpiły do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do zmniejszenia jej o tę kwotę. W przypadku, gdy podatnik otrzyma zwrot wydatków w jakiejkolwiek formie, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.
MAGDALENA MAJKOWSKA