W dniu 8 grudnia 2009 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 z późn. zm.) jest niezgodny z konstytucją. Zgodnie z tym artykułem opłacie targowej nie podlega sprzedaż w budynkach lub ich częściach. Obejmuje jednak opłatą sprzedaż na targowiskach pod dachem oraz w halach używanych do targów, aukcji i wystaw.
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rady Miejskiej w Rzgowie dotyczący opłat targowych. Zakwestionowany przez wnioskodawcę art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi część regulacji poświęconej opłacie targowej uregulowanej w art. 15 i 16 tej ustawy.
Art. 15 ust. 1 stanowi, że opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2: targowiskami, o których mowa w ust. 1 są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel, z zastrzeżeniem ust. 2a. Art. 15 ust. 2a brzmi: opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.
Natomiast art. 15 ust. 3 głosi, że opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Zwolnione od opłaty targowej na podstawie art. 16 są osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1, które są podatnikami podatku nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
Zaskarżonemu art. 15 ust. 2a wnioskodawca zarzucił brak jasności i precyzji uregulowań, a także wewnętrzną sprzeczność, prowadzącą do nieusuwalnych w drodze wykładni problemów, związanych ze stosowaniem tego przepisu. Oznacza to, zdaniem wnioskodawcy, że zaskarżony przepis narusza art. 2 w związku z art.217 konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wykładnia art. 15 ust. 2a prowadzi do sprzecznych interpretacji. Próba ujęcia kwestionowanego przepisu w taki sposób, by był zrozumiały w powszechnym odbiorze społecznym nie jest możliwa. Zdaniem Trybunału zrozumienie jest konieczne zwłaszcza w przypadku stosowanej na masową skalę opłaty targowej.
Wieloletnia praktyka stosowania tego przepisu, a w szczególności orzecznictwo sądowe, także nie doprowadziła do jednoznacznej i jednolitej interpretacji.
Trybunał odroczył utratę mocy obowiązującej przepisu na okres 18 miesięcy, tyle też czasu ma ustawodawca na zmianę przepisów. Zwrócił jednocześnie uwagę, że do końca tego okresu przepis ten obowiązuje i powinien być stosowany. Okres 18 miesięcy ma służyć parlamentowi do określenia nowego brzmienia uchylonego przepisu, ale także stwarza możliwość ewentualnej nowej konstrukcji opłaty targowej.
Sygn. akt K 7/08
Adam Kuchta
adam.kuchta@infor.pl