Konwencja zastąpi Umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 października 1974 r. Była to jedna z pierwszych umów zawartych przez Polskę po 1945 r. w zakresie spraw podatkowych.
- Konwencja zastępuje umowę już przestarzałą, która z pewnością wymagała zmian - ocenił wiceminister Maciej Grabowski. - Przewiduje korzystne zapisy dla rozwoju stosunków gospodarczych między Polską a Stanami Zjednoczonymi, będzie służyć m.in. naukowcom i studentom oraz powracającym do Polski rezydentom. Ambasador Stephen Mull za najważniejszy cel konwencji również uznał intensyfikację współpracy handlowej dzięki efektywnemu przepływowi transakcji transgranicznych, m.in. poprzez zmniejszenie należności licencyjnych, dywidend i odsetek.
Konwencja znajdzie zastosowanie m.in. do opodatkowania dochodów z nieruchomości, prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie, zysków kapitałowych, wynagrodzeń oraz emerytur i rent. W przypadku tzw. dochodów pasywnych, ustala stawki podatku pobieranego u źródła na 5 proc. w przypadku odsetek i należności licencyjnych, natomiast w przypadku dywidend na 5 proc. kwoty dywidend brutto, jeżeli rzeczywistym beneficjentem jest spółka, która posiada bezpośrednio co najmniej 10 proc. prawa głosu w spółce wypłacającej dywidendy, bądź 15 proc. kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Zgodnie z nową konwencją dla celów unikania podwójnego opodatkowania Polska będzie stosować - jako podstawową - metodę wyłączenia z progresją. Jednak w przypadku dochodów z dywidend, odsetek, należności licencyjnych, zysków z przeniesienia własności majątku oraz innych dochodów nieobjętych postanowieniami konwencji, zastosowanie znajdzie metoda zaliczenia proporcjonalnego.
Aby przeciwdziałać nabywaniu korzyści umownych przyznanych konwencją przez rezydentów państw trzecich, wprowadzono rozwiązanie zastrzegające stosowanie jej postanowień tylko do określonych kategorii osób i podmiotów.
Nowa konwencja zawiera ponadto pełną klauzulę wymiany informacji, zgodną ze standardem OECD.
Zgodnie z art. 28 Konwencji z 13 lutego 2013 r. podlega ona ratyfikacji zgodnie z odpowiednimi procedurami każdego z Umawiających się Państw. Umawiające się Państwa wymienią drogą dyplomatyczną noty, informując się wzajemnie, iż odpowiednie procedury zostały spełnione.
Konwencja ta wejdzie w życie w dniu późniejszej notyfikacji, przy czym jej postanowienia będą miały zastosowanie:
a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot wypłacanych lub zaliczanych w pierwszym dniu, lub po tym dniu, drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym ta Konwencja wejdzie w życie; oraz
b) w odniesieniu do pozostałych podatków, do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, następującym po dniu, w którym ta Konwencja wejdzie w życie.
Postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Umowa z 1974 r.) przestaną mieć zastosowanie w odniesieniu do jakichkolwiek podatków od dnia, w którym nowa Konwencja zacznie mieć zastosowanie w odniesieniu do tych podatków. Umowa z 1974 r. przestanie obowiązywać w ostatnim dniu, w którym ma zastosowanie w odniesieniu do jakichkolwiek podatków na zasadach określonych w poprzednich postanowieniach niniejszego ustępu.
Tekst konwencji z 13 lutego 2013 r.