Przedsiębiorcy, którzy założyli w ramach prowadzonej firmy konto bankowe i ponoszą z tego tytułu opłaty, mogą zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Takie regulacje wynikają z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej ustawa o PIT). Przy zaliczaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodu ważne jest, aby między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodził związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie bądź zwiększenie przychodu.
To podatnik ma obowiązek uzasadnić cel ponoszonych wydatków, tzn. fakt, że służą one uzyskaniu przychodów. Nie chodzi tu o przychody, które mogą być osiągnięte w bliżej nieokreślonej przyszłości, ale takie, które wiążą się bezpośrednio z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej i służą wykonywaniu tej działalności.
Kosztem podatkowym będą mogły być wydatki związane z posiadaniem rachunku bankowego w ramach prowadzonej firmy. Jednak w tym przypadku będziemy mieć do czynienia z wydatkami pośrednimi, które ze swojej natury nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, ale zostały poniesione w celu uzyskania przychodów. Dlatego mogą być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia.
Trzeba także pamiętać, że z jednej strony wydatki na obsługę konta będą kosztem podatnika. Z drugiej strony, zgodnie z przepisami ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością. Oznacza to, że naliczone odsetki ze środków gromadzonych na koncie będzie trzeba doliczyć do uzyskiwanego dochodu i opodatkować według obowiązującej skali podatkowej (19, 30 i 40 proc.) lub jeśli podatnik wybierze opodatkowanie 19-proc. PIT według stawki 19 proc.
Ewa Matyszewska