Rzecznik generalny wydał opinię w sprawie J.A. van der Steen v Inspecteur van de Belastingdienst (C-355/06). Dotyczy ona zagadnienia opodatkowania VAT usług świadczonych na rzecz spółki na podstawie umowy o pracę przez jej jedynego udziałowca.
Rozpatrywana przez rzecznika generalnego sprawa dotyczyła holenderskiego przedsiębiorcy, który założył jednoosobową spółkę prywatną, w której był jedynym dyrektorem. Spółka przejęła całą jego dotychczasową działalność, a on sam zawarł z nią umowę o pracę. Spółka wypłacała mu stałe miesięczne wynagrodzenie.
Na podstawie obowiązujących w Holandii przepisów dotyczących VAT i orzecznictwa sądów holenderskie władze podatkowe uznały, że jeśli dyrektor spółki posiada co najmniej połowę udziałów w spółce, należy go uznać za podmiot prowadzący zarobkową działalność gospodarczą. Podatnik zwrócił się zatem do ETS.
Rzecznik generalny podkreślił, że korzyści z wyłączenia zatrudniania z zakresu VAT są oczywiste. W przypadku opodatkowania VAT każdy pracownik musiałby rejestrować się jako podatnik VAT, co z pewnością zwiększyłoby formalności związane z zatrudnieniem, ale także mogłoby zagrozić jednej z podstawowych zasad tego podatku, jaką jest jego neutralność.
Rzecznik generalny uznał, że osoba fizyczna, która świadczy pracę na podstawie umowy o pracę, nie może być uznana z tego powodu za podatnika VAT, ponieważ nie prowadzi niezależnie działalności gospodarczej. Praca ta jest wyłączona z zakresu VAT zgodnie z art. 4 (4) VI Dyrektywy. Nie ma znaczenia fakt, że pracodawca jest osobą prawną, w której pracownik jest jednocześnie jedynym wspólnikiem i/lub dyrektorem, pod warunkiem że obie strony mają zdolność prawną do zawierania umów o pracę. Nie jest to oczywiście przeszkodą, żeby taki jedyny udziałowiec był podatnikiem VAT w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nieobjętej umową o pracę.
Ewa Matyszewska