Podatek od morskich farm wiatrowych
Podatek od morskich farm wiatrowych (tj. dodatkową opłatę od morskich farm wiatrowych) przewiduje ustawa z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych - podpisana przez prezydenta Andrzeja Dudę, o czym w dniu 22 stycznia 2021 r. poinformowała kancelaria prezydenta.
Nowa opłata od morskich farm wiatrowych ma zapełnić lukę prawną, ponieważ w chwili obecnej farmy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Podstawą opłaty będzie moc zainstalowana danej morskiej farmy wiatrowej. Opłata zostanie wyrażona jako iloczyn mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej farmy wiatrowej wyrażonej w MW i odpowiedniego współczynnika określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy – Prawo energetyczne. Wysokość przedmiotowego współczynnika szacuje się na poziomie 23 000 zł/MW, biorąc pod uwagę równoważenie obciążeń fiskalnych morskich i lądowych technologii wiatrowych, jako różnica pomiędzy:
a) przeciętną wysokością podatku od nieruchomości dla lądowych farm wiatrowych, wynoszącą 36 tys. PLN/MW na rok, pomniejszoną o:
b) średnią opłatę za wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich dla morskich farm wiatrowych na mocy ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej
i administracji morskiej przeliczoną na jeden rok eksploatacji projektu, wynoszącą 5 tys. PLN/MW/rok oraz
c) średni podatek od nieruchomości wynikający z zastosowania 2% podatku od nieruchomości do oszacowanej wartości lądowej części infrastruktury morskiej farmy wiatrowej, wynoszący 8 tys. PLN/MW/rok.
A zatem, podstawą opodatkowania podatek od morskich farm wiatrowych będzie moc zainstalowana danej farmy, natomiast stawka opodatkowania będzie iloczynem tej mocy w MW i kwoty 23 tys. zł.
Wytwarzanie energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych
Oprócz kwestii podatkowej głównymi elementami ustawy są: dwufazowy system wsparcia, usprawnienia w zakresie procedur administracyjnych, przyjęte zasady dotyczące przyłączania wytwórców do sieci elektro-energetycznej oraz rozporządzania wyprowadzaniem mocy z morskich farm wiatrowych, jak również rozwój lokalnego łańcucha dostaw. Model wsparcia przewidziany w ustawie opiera się na koncepcji tzw. dwustronnego kontraktu różnicowego, który z powodzeniem jest stosowany w przypadku obecnie funkcjonującego systemu wsparcia OZE. Wytwórcy energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, którzy wejdą do systemu wsparcia, uzyskają prawo do pokrycia tzw. ujemnego salda.
W ustawie uregulowano również wyjątki od stosowania wybranych przepisów regulujących poszczególne etapy procesu inwestycyjnego w zakresie morskich farm wiatrowych (m.in. w zakresie pozwoleń na budowę sztucznych wysp, decyzji środowiskowej, pozwolenia na budowę i pozwolenia na użytkowanie morskiej farmy wiatrowej). Usprawnienia te mają na celu znaczące przyspieszenie i ułatwienie prowadzenia inwestycji w zakresie morskich farm wiatrowych.
Ustawa wprowadza także dwa nowe obowiązki dla wytwórców, mające stymulować rozwój lokalnego łańcucha dostaw (pobudzenie krajowego przemysłu dostarczającego urządzenia i usługi na potrzeby budowy morskich farm wiatrowych). Po pierwsze, wytwórcy zobowiązani zostali do przedstawiania w procesie wnioskowania o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda w pierwszej fazie systemu wsparcia lub w prekwalifikacji do aukcji, planu łańcucha dostaw materiałów i usług w procesie budowy i eksploatacji morskiej farmy wiatrowej, uwzględniającego stan zaawansowania prac przy budowie morskiej farmy wiatrowej na dzień sporządzenia tego planu. W dalszej kolejności, wytwórcy będą mieli obowiązek składania sprawozdań z realizacji planu. Wytwórca będzie miał również obowiązek przeprowadzić dialog techniczny z zainteresowanymi uczestnikami rynku (potencjalnymi dostawcami i wykonawcami) przed przedłożeniem Prezesowi URE zaktualizowanego planu łańcucha dostaw materiałów i usług.
Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów wprowadzających upoważnienie dla Rady Ministrów do obniżenia, w drodze rozporządzenia, parametrów aukcji, w zakresie maksymalnej mocy zainstalowanej energii elektrycznej morskich farm wiatrowych, w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa funkcjonowania krajowego systemu energetycznego, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.
Morskie farmy wiatrowe - zakres wsparcia inwestycji
Ze względu na wysokość inwestycji, odmiennie niż w przypadku innych technologii OZE, maksymalny okres wsparcia dla morskich farm wyniesie 25 lat. Odpowiada to przeciętnemu cyklowi życia projektu morskiej farmy wiatrowej.
Z uwagi na odmienność procesu budowlanego na morzu wprowadzono możliwość oddawania do użytkowania i wchodzenia do systemu wsparcia morskich farm wiatrowych w etapach. Jednak maksymalny okres wsparcia jest liczony od daty wytworzenia pierwszej energii z farmy, a nie z jej poszczególnych etapów.
Ustawa przewiduje, że do systemu wsparcia nie będą dopuszczane urządzenia do wytwarzania i przetwarzania energii elektrycznej wyprodukowane wcześniej niż 72 miesiące przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii, lub takie, które były wcześniej amortyzowane w rozumieniu przepisów o rachunkowości przez jakikolwiek podmiot.