Przyczyną tego stanu jest zmiana od 1 stycznia 2008 r. stawki VAT z dotychczasowych 7 proc. na 22 proc. Rozporządzenie ministra finansów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie przedłużenia obowiązywania preferencyjnych stawek na usługi związane z budownictwem mieszkaniowym nie objęło bowiem tzw. infrastruktury towarzyszącej. Są to m.in. sieci rozprowadzające do budynków mieszkalnych, urządzanie i zagospodarowanie terenu, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i mała architektura, pod warunkiem że są związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.
Do 31 grudnia 2007 r. nie było wątpliwości, że taka infrastruktura jest opodatkowana stawką 7 proc. Z tą datą przestał jednak obowiązywać okres przejściowy wynegocjowany przez Polskę w traktacie akcesyjnym do UE. Całe budownictwo, z wyjątkiem uznanego za tzw. społeczne, miało podlegać stawce podstawowej, tj. 22 proc.
10 grudnia 2007 r. ministrowie finansów UE zgodzili się na przedłużenie preferencji, tyle że aby zaczęły one obowiązywać w Polsce od początku 2008 r., nasz minister finansów musiał wydać stosowne rozporządzenie. Wydał, ale nie przewidział w nim stawki 7 proc. dla infrastruktury towarzyszącej. Dla firm zajmujących się budową takich urządzeń oznacza to konieczność naliczania o 15 proc. wyższego podatku.
Cały tekst w poniedziałkowej "Rzeczpospolitej"