Kupiłem samochód ciężarowy do celów działalności gospodarczej. Po półtora miesiąca eksploatacji okazało się, że silnik wymaga kapitalnego remontu. Za remont warsztat wystawił mi fakturę na kwotę 11 500 zł brutto. Faktura zawiera takie pozycje, jak robocizna oraz poszczególne części i inne elementy związane z tą naprawą. Czy taką fakturę mogę jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu? - Pismo z 24 kwietnia 2006 r. nr 1406/DDZ/415-4/AJ/06
ODPOWIEDŹ US – SKRÓT
Analiza przedstawionego stanu faktycznego i przedłożonych dokumentów skłania do zaliczenia poniesionych wydatków do ulepszających środek trwały ze względu na rekonstrukcję zużytych częściowo lub całkowicie składników majątkowych oraz krótki okres eksploatacji samochodu od momentu jego zakupu, w porównaniu z wysokością poniesionego kosztu jego naprawy.
KOMENTARZ EKSPERTA
Przy okazji rozstrzyganego problemu przede wszystkim jawi się postulat, aby ustawodawca wprowadził jaśniejsze przepisy dotyczące odróżnienia ulepszenia od remontu. Skala problemów związanych z tym zagadnieniem powinna spowodować taki krok już kilka lat temu. Odnosząc się do stanowiska urzędu skarbowego, należy wyrazić zdziwienie, że w klarownym przypadku remontu uznał on analizowane wydatki za powodujące ulepszenie.
W praktyce trudno o lepszy przykład remontu niż remont kapitalny samochodu, który jest efektem jego eksploatacji. Użycie pojęcia rekonstrukcji jest w tym przypadku pewnym nadużyciem, ponieważ mimo podobieństwa obydwu pojęć rekonstrukcja wyraźnie wiąże się z wiernym odtworzeniem rzeczy, a remont ma na celu przede wszystkim przywrócenie parametrów eksploatacyjnych. O rekonstrukcji mówimy często wtedy, gdy obok kryteriów eksploatacyjnych pojawiają się również pewne inne kryteria, np. chcemy, żeby zniszczony samochód nie tylko działał, ale również posiadał oryginalny wystrój wnętrza, charakterystyczne dodatki itp.
ODPOWIEDŹ US – WYCIĄG
Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim informuje:
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Stosownie do art. 23 ust. 1 lit. c) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy powiększają wartość początkową środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dzielą wydatki, w potocznym znaczeniu uważane za remontowe, na dwie grupy: wydatki na remont oraz wydatki na ulepszenie środków trwałych. O ile te pierwsze są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów bezpośrednio, o tyle w przypadku kosztów na ulepszenie sytuacja wygląda inaczej. W myśl art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3–9 i 11–15, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Gdy suma poniesionych w ciągu roku wydatków ulepszających dany środek trwały nie przekroczy 3500 zł, wydatki te zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio (nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego).
WAŻNE!
Jeżeli suma wydatków ulepszających dany środek trwały, poniesiona w ciągu roku, nie przekroczy 3500 zł, wydatki te zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio (nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego).
Odróżnienie wydatków na remont od wydatków na ulepszenie jest niekiedy bardzo trudne. Zdaniem tutejszego organu podatkowego za remont należy uznać wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, następujące w toku eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia), wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezwiększające jego wartości początkowej.
Natomiast przez ulepszenie należy rozumieć unowocześnienie (modernizację) środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.
Z ulepszeniem mamy do czynienia, gdy następuje: przebudowa, tj. zmiana (poprawienie) istniejącego środka trwałego, rozbudowa, tj. powiększenie (poszerzenie), adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych, rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych, modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kupił Pan samochód ciężarowy Mercedes-Benz 310 za kwotę 14 000 zł, który został wpisany do ewidencji środków trwałych. Następnie, jak wynika z przedstawionej faktury VAT wystawionej przez firmę X, dokonana została naprawa ww. samochodu, której ogólny koszt wyniósł 11 462,90 zł brutto. Faktura zawiera 40 pozycji i dotyczy różnego rodzaju wymiany, regulacji, a przede wszystkim remontu silnika.
Zdaniem tutejszego organu pojęcia „remont” i „modernizacja” nie zawsze muszą się wykluczać. Jeżeli podczas remontu wymienia się określone elementy na nowe, bardziej nowoczesne od wymienionych, co powoduje obniżenie kosztów eksploatacyjnych, zwiększenie zdolności wytwórczej i tym samym zwiększenie wartości użytkowej w porównaniu z wartością z dnia przyjęcia do używania, to wydatki te zwiększają wartość środka trwałego i zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne. O tym, czy dane prace zwiększyły wartość użytkową środka trwałego, czy tylko przywróciły poprzednią jego wartość użytkową, częstokroć powinien decydować powołany w tym celu biegły.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego i przedłożonych dokumentów skłania do zaliczenia wydatków poniesionych przez Pana do ulepszających środek trwały ze względu na rekonstrukcję zużytych częściowo lub całkowicie składników majątkowych oraz krótki okres eksploatacji samochodu od momentu jego zakupu, w porównaniu z wysokością poniesionego kosztu jego naprawy.
Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w razie wątpliwości najbardziej korzystnym dla Pana rozwiązaniem będzie powołanie biegłego w celu dokładnego wyjaśnienia stanu technicznego i sporządzenia przez niego opinii, ponieważ bez posiadania specjalistycznej wiedzy (np. technicznej) nie jest możliwe dokonanie jednoznacznej oceny charakteru dokonanych przez Pana wydatków.
Inne pisma dotyczące omawianego zagadnienia, zamieszczone w bazie internetowej:
• DF/415-563/05/FD