Pracodawca musi pamiętać, że to, ile urlopu należy się naszemu pracownikowi, determinuje nie tylko okres, jaki przepracował w naszej firmie, ale też i wymiar jego czasu pracy, jego wykształcenie czy współpraca z poprzednimi pracodawcami. Co więcej, podstawą do wyliczenia urlopu u polskiego pracodawcy są też okresy zatrudnienia odbyte w zagranicznej firmie.
Polecamy: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)
Liczba dni urlopu nie zależy natomiast od branży i zajmowanego stanowiska, przebiegu stosunku pracy czy jego zakończenia. Nie ma zatem znaczenia, z jakiej przyczyny pracownik zakończył umowę z poprzednim szefem. Bez znaczenia pozostają również przerwy (i ich długość) w zatrudnieniu. Jeśli ktoś raz był pracownikiem, wlicza mu się to w jego „ogólną” historię zatrudnienia.
Pierwsza umowa o pracę
Jeśli zatrudniamy studenta lub absolwenta szkoły wyższej, koniecznie należy zajrzeć do jego świadectw ukończenia uczelni. Do okresu pracy pracownika, od którego zależy ilość dni urlopu, ustawodawca wlicza z tytułu ukończenia:
- szkoły wyższej (za taką należy przyjmować zarówno ukończone studia licencjackie, jak i magisterskie) – 8 lat,
- szkoły policealnej – 6 lat,
- średniej szkoły zawodowej – czas trwania nauki przewidziany programem nauczania, ale maksymalnie 5 lat,
- średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata oraz
- zasadniczej szkoły zawodowej lub innej równorzędnej – czas trwania nauki przewidziany programem nauczania, ale maksymalnie 3 lata.
Jeśli ktoś ukończył więcej niż jedną szkołę, do wymiaru urlopu wypoczynkowego wlicza się tylko jeden okres – ten, który dotyczy ostatnio ukończonej szkoły. Przy zatrudnianiu osoby, która swoją pierwszą pracę na umowie o pracę ma już za sobą, do stażu pracy oprócz ukończonej uczelni wlicza się oczywiście też okres, jaki przepracowała jako etatowiec.
Podpisanie pierwszej umowy o pracę nie uprawnia automatycznie do 20 dni urlopu. Prawo do wypoczynku uzyskuje się z każdym przepracowanym miesiącem w proporcji 1/12 urlopu przysługującego pracownikowi po przepracowaniu roku. Kiedy zatem przedsiębiorca zatrudnia świeżego pracownika 1 dnia miesiąca, pracownik po przepracowaniu tego miesiąca może pójść jedynie na 1,66-dniowy urlop (20 dni*1/12 = 1,66).
Przepracowany miesiąc nie zawsze pokrywa się z miesiącem kalendarzowym. Zależy to od chwili zawarcia pierwszego stosunku służbowego. I tak, jeśli umowę o pracę z pracownikiem podpisujemy:
- 1 dnia miesiąca – o urlop będzie się mógł ubiegać ostatniego dnia miesiąca,
- w trakcie miesiąca, np. 4 maja – miesiąc pracy minie 3 czerwca,
- w grudniu – pracownik nie będzie miał prawa do urlopu w grudniu, ale wraz z początkiem stycznia nabędzie prawo do kolejnego urlopu, za cały kolejny rok.
Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Dwie umowy o pracę
Kiedy podwładnego łączą równolegle dwie lub więcej umowy o pracę, do stażu pracy wlicza się okres poprzedniego, niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed rozwiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.
Katarzyna Miazek, Tax Care