Świadczenie urlopowe – informacja dla pracowników o jego niewypłacaniu tylko do końca stycznia
REKLAMA
REKLAMA
Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2015 r. Poz. 111, ze zm., dalej: u.z.f.), przewiduje możliwość wypłacania świadczenia urlopowego przez pracodawców zatrudniających na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.
REKLAMA
Pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników (bez przeliczania na pełne etaty), nieobjętych układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązany do sporządzenia regulaminu wynagradzania, może jednostronnie podjąć decyzję o niewypłacaniu tego świadczenia. W takim wypadku musi jednak poinformować pracowników o niewypłacaniu świadczenia do końca stycznia danego roku. Zaniedbanie obowiązku może skutkować odpowiedzialnością za wykroczenie.
Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Przy obliczaniu statusu pracodawcy na gruncie u.z.f., kluczowy jest stan zatrudnienia na dzień 1 stycznia danego roku. Oznacza to, że jeżeli bierzemy pod uwagę status pracodawcy w 2016 roku, powinniśmy analizować stan zatrudnienia na dzień 1 stycznia 2016 roku. Uprzednie i późniejsze zmiany w zatrudnieniu pozostaną bez wpływu na stosowanie regulacji u.z.f.
Świadczenie urlopowe przysługuje co do zasady każdemu pracownikowi raz w roku kalendarzowym, jeśli korzysta on z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wysokość świadczenia urlopowego w 2016 roku (przy założeniu pracy na pełen etat oraz niewykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnych charakterze) wynosi maksymalnie 1.093,93 zł. Należy jednak podkreślić, że pracodawca może ustalić niższą wysokość świadczenia urlopowego.
Jeśli pracodawca zatrudnia na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nie może wypłacać świadczenia urlopowego w rozumieniu u.z.f. Ma to o tyle istotne znaczenie, że świadczenia urlopowe nie podlegają oskładkowaniu na ubezpieczenie społeczne pracowników.
Skutki ewentualnego niepoinformowania pracowników o rezygnacji z wypłacania świadczenia urlopowego we wskazanym terminie, nie zostały określone w ustawie. Należy zaznaczyć, że orzecznictwo – w przeciwieństwie do Państwowej Inspekcji Pracy - reprezentuje bardzo liberalne podejście w odniesieniu do przedstawionego zagadnienia.
Kodeks pracy 2016 z komentarzem
Zdaniem judykatury w szczególności nie można uznać, iż niepoinformowany (bądź poinformowany po terminie) pracownik uzyskuje roszczenie o wypłatę świadczenia urlopowego. Kierunek taki należy uznać za słuszny. Skoro bowiem przepisy określają tylko maksymalną wysokość świadczenia, w przypadku braku poinformowania o niewypłacaniu świadczenia urlopowego, pracownik nie uzyskuje roszczenia o konkretną, jasno oznaczoną kwotę.
Pracodawca, który nie poinformuje o zrezygnowaniu z wypłacania świadczenia urlopowego, naraża się jednak na odpowiedzialność za wykroczenie, stypizowane w art. 12a u.z.f.
Informacja o niewypłacaniu świadczenia urlopowego jest przekazywana pracownikom w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Najczęściej spotykanym sposobem jest umieszczenie stosownej informacji na tablicy ogłoszeń.
Jeżeli pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, ale mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, i pracownicy ci nie są objęci układem zbiorowym pracy, postanowienia w sprawie niewypłacania świadczenia urlopowego powinny znaleźć się w regulaminie wynagradzania.
W takim przypadku postanowienie to powinno zostać odpowiednio uzgodnione z pracownikiem, wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.
Przypominamy również, że koniec stycznia stanowi cezurę dla pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników, dotyczącą konieczności poinformowania o nietworzeniu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
Artur Tim
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
REKLAMA