Świadczenie urlopowe – informacja dla pracowników o jego niewypłacaniu tylko do końca stycznia

Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2015 r. Poz. 111, ze zm., dalej: u.z.f.), przewiduje możliwość wypłacania świadczenia urlopowego przez pracodawców zatrudniających na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.

Pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników (bez przeliczania na pełne etaty), nieobjętych układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązany do sporządzenia regulaminu wynagradzania, może jednostronnie podjąć decyzję o niewypłacaniu tego świadczenia. W takim wypadku musi jednak poinformować pracowników o niewypłacaniu świadczenia do końca stycznia danego roku. Zaniedbanie obowiązku może skutkować odpowiedzialnością za wykroczenie.

Monitor prawa pracy i ubezpieczeń

Przy obliczaniu statusu pracodawcy na gruncie u.z.f., kluczowy jest stan zatrudnienia na dzień 1 stycznia danego roku. Oznacza to, że jeżeli bierzemy pod uwagę status pracodawcy w 2016 roku, powinniśmy analizować stan zatrudnienia na dzień 1 stycznia 2016 roku. Uprzednie i późniejsze zmiany w zatrudnieniu pozostaną bez wpływu na stosowanie regulacji u.z.f.

Świadczenie urlopowe przysługuje co do zasady każdemu pracownikowi raz w roku kalendarzowym, jeśli korzysta on z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wysokość świadczenia urlopowego w 2016 roku (przy założeniu pracy na pełen etat oraz niewykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnych charakterze) wynosi maksymalnie 1.093,93 zł. Należy jednak podkreślić, że pracodawca może ustalić niższą wysokość świadczenia urlopowego.

Jeśli pracodawca zatrudnia na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nie może wypłacać świadczenia urlopowego w rozumieniu u.z.f. Ma to o tyle istotne znaczenie, że świadczenia urlopowe nie podlegają oskładkowaniu na ubezpieczenie społeczne pracowników.

Skutki ewentualnego niepoinformowania pracowników o rezygnacji z wypłacania świadczenia urlopowego we wskazanym terminie, nie zostały określone w ustawie. Należy zaznaczyć, że orzecznictwo – w przeciwieństwie do Państwowej Inspekcji Pracy - reprezentuje bardzo liberalne podejście w odniesieniu do przedstawionego zagadnienia.

Kodeks pracy 2016 z komentarzem

Zdaniem judykatury w szczególności nie można uznać, iż niepoinformowany (bądź poinformowany po terminie) pracownik uzyskuje roszczenie o wypłatę świadczenia urlopowego. Kierunek taki należy uznać za słuszny. Skoro bowiem przepisy określają tylko maksymalną wysokość świadczenia, w przypadku braku poinformowania o niewypłacaniu świadczenia urlopowego, pracownik nie uzyskuje roszczenia o konkretną, jasno oznaczoną kwotę.

Pracodawca, który nie poinformuje o zrezygnowaniu z wypłacania świadczenia urlopowego, naraża się jednak na odpowiedzialność za wykroczenie, stypizowane w art. 12a u.z.f.

Informacja o niewypłacaniu świadczenia urlopowego jest przekazywana pracownikom w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Najczęściej spotykanym sposobem jest umieszczenie stosownej informacji na tablicy ogłoszeń.