Prawidłowe wypełnienie umowy o pracę tylko z pozoru jest zadaniem prostym. W praktyce nawet doświadczonym specjalistom kadrowym zdarzają się błędy.
Błąd 1. Czternastodniowy termin wypowiedzenia w umowie na czas określony
Wypowiedzenie umowy na czas określony jest możliwe po spełnieniu 2 warunków, tj. gdy:
- umowa została zawarta na okres przekraczający 6 miesięcy,
- w treści umowy znalazła się klauzula o dopuszczalności rozwiązania z zastosowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.
Wyznaczony przez ustawodawcę 2-tygodniowy okres wypowiedzenia umowy na czas określony bywa utożsamiany z okresem 14-dniowym. Stąd w umowach o pracę można spotkać się z zapisem o możliwości wypowiedzenia umowy o pracę z zachowaniem 14-dniowego okresu wypowiedzenia przez każdą ze stron stosunku pracy. Wspomniany zapis jest jednak błędny, co wynika z ustawowej metody obliczania okresu wypowiedzenia. Dwutygodniowy okres wypowiedzenia zawsze musi kończyć się w sobotę i nie może być krótszy niż pełne 2 tygodnie. Na skutek tego, jeśli wypowiedzenie zostanie wręczone pracownikowi w innym dniu tygodnia niż piątek, będzie ono obejmowało nieco dłuższy okres niż 2 kalendarzowe tygodnie.
Pracownik otrzymał wypowiedzenie umowy na czas określony w środę 1 października 2014 r. W tej sytuacji okres wypowiedzenia upływa dopiero 18 października 2014 r. Faktycznie jest więc on dłuższy niż 14 dni.
Umieszczenie w umowie o pracę na czas określony klauzuli o możliwości 14-dniowego wypowiedzenia jest zatem niegodne z przepisami. Taki okres wypowiedzenia, jeżeli został zamieszczony w umowie o pracę, powoduje, że w przypadku gdy wypowiedzenie złoży pracownik, okres wypowiedzenia liczymy zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, natomiast jeżeli dokona go pracodawca, ustalamy go zgodnie z przepisami Kodeksu pracy. Wynika to z tego, że postanowienia umowy o pracę nie mogą być dla pracownika mniej korzystne niż ogólnie obowiązujące przepisy prawa pracy, ponieważ są one nieważne. Zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy (art. 18 § 2 Kodeksu pracy).
Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Skutki umieszczenia w umowie o pracę klauzuli o 14-dniowym wypowiedzeniu są dla pracodawcy niekorzystne, gdyż pracownik może wcześniej zakończyć okres wypowiedzenia, nawet jeżeli pracodawca jeszcze go potrzebuje. Możliwość skorzystania z krótszego okresu wypowiedzenia – jako korzystniejszego – ma bowiem tylko pracownik.
Pracownik znalazł lepszą pracę i w związku z tym w poniedziałek 8 września 2014 r. złożył pracodawcy wypowiedzenie umowy zawartej na czas określony. W umowie o pracę umieszczono klauzulę o 14-dniowym wypowiedzeniu. Jako że dla pracownika korzystniejsze było szybsze rozwiązanie umowy, okres wypowiedzenia upłynął we wtorek 23 września 2014 r., chociaż pracodawcy zależało na jak najdłuższym zatrudnianiu pracownika z uwagi na spiętrzenie pracy. W sytuacji jednak, gdyby wypowiedzenia dokonywał pracodawca – okres wypowiedzenia zakończyłby się w sobotę 27 września 2014 r., nawet gdyby w interesie pracodawcy było jak najszybsze rozstanie z pracownikiem.
Przykład poprawnego sformułowania klauzuli o wypowiedzeniu w umowie na czas określony
„Umowa o pracę może być wypowiedziana przez każdą ze stron stosunku pracy z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia”.
Jakub Ziarno
Więcej w artykule: 8 błędów przy sporządzaniu umowy o pracę
Artykuł omawia najczęściej popełniane błędy pojawiające się przy sporządzaniu umów o pracę. Podpowiada, jak poprawnie formułować niektóre zapisy, aby takich błędów unikać. Zawiera również szereg praktycznych przykładów oraz wzór umowy o pracę na czas określony.