W pierwotnej wersji art. 15 zzd (moje uczucia do sposobu numerowania przepisów w tej ustawie to sztandarowy przykład relacji ,,love-hate”) ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, przewidziano, że umowę pożyczki ze starostą mogą zawrzeć wszyscy mikroprzedsiębiorcy.
Pomimo tego, pożyczka udzielana była tylko takim mikroprzedsiębiorcom, którzy zatrudniali pracowników, po części wynikało to z warunków udzielenia pożyczki, częściowo z warunków jej umorzenia, a ostatecznie z przygotowanego formularza wniosku o udzielenie pożyczki. Chodziło o to, że we wniosku należało podać stan zatrudnienia w prowadzonym przedsiębiorstwie, a następnie pożyczka mogła być umorzona jedynie jeżeli przedsiębiorca przez 3 miesiące od udzielenia pożyczki nie zmniejszył poziomu zatrudnienia.
Powyższe przesłanki nie są istotne od 18 kwietnia. Od tego dnia jedynymi przesłankami udzielenia pożyczki są: posiadanie statusu mikroprzedsiębiorcy oraz prowadzenie działalności przed 1 marca 2020 r. Natomiast warunkiem umorzenia pożyczki jest prowadzenie działalności przez 3 miesiące od udzielenia pożyczki. Nie ma znaczenia czy przedsiębiorca zatrudnia pracowników oraz ilu ich zatrudnia (o ile zatrudnia ich mniej niż 10, gdyż ta okoliczność oraz obrót netto mniejszy niż 2 mln euro są przesłankami posiadania statusu mikroprzedsiębiorcy –art. 7 ust.1 Prawa przedsiębiorców).
Osoby spełniające powyższe przesłanki, chcące uzyskać pożyczkę powinny zgłosić wniosek o udzielenie pożyczki do starosty właściwego ze względu na miejsce prowadzenie działalności.
Pożyczka może być udzielona na okres maksymalnie 12 miesięcy. Możliwe jest udzielenie karencji w spłacie rat pożyczki przez okres pierwszych 3 miesięcy po jej udzieleniu, a wysokość oprocentowania wynosi 0,05 stopy redyskontowej weksli NBP, co na dzień sporządzenia niniejszego wpisu wynosi: 0,0275 %.
Jak wspominałem wcześniej, pożyczka może zostać umorzona po 3 miesiącach od jej udzielenia, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia, że przez ten okres prowadził działalność gospodarczą.
Uwzględniając tą możliwość oraz wcześniej wskazaną możliwość karencji w spłacie okazuje się, że możliwe jest takie udzielenie pożyczki, w którym nie będzie trzeba jej w ogóle spłacać, gdyż pożyczka zostanie umorzona po 3 miesiącach, które obejmie karencja.
Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, można stwierdzić, że po wprowadzeniu przez ustawodawcę nowej wersji tarczy antykryzysowej (2.0), zmieniona została formuła pożyczki dla mikroprzedsiębiorców. Aktualnie, możliwość zawarcia umowy pożyczki ze Starostą, na wniosek złożony do Powiatowego Urzędu Pracy, jest dostępna dla większości mikroprzedsiębiorców. Dodatkowo, w znacznej mierze, pożyczki te będą jedynie pożyczkami jedynie z nazwy, gdyż de facto uwzględniając możliwość ich umorzenia staną się jednorazowymi dotacjami.
Bartłomiej Szozda, aplikant radcowski
Kancelaria Prawa Sportowego i Gospodarczego „Dauerman”
[RAPORT] KORONAWIRUS – podatki, prawo pracy, biznes
Polecamy: Tarcza antykryzysowa – Podatki i prawo gospodarcze. Pakiet 5 ebooków