W 2009 r. i 2011 r. belgijska spółka Shoe Branding Europe wystąpiła do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) /wtedy Urząd nosił jeszcze nazwę Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM)/ z wnioskiem o rejestrację dwóch znaków towarowych Unii Europejskiej (ilustracja poniżej), jednego w odniesieniu do obuwia i drugiego w odniesieniu do obuwia ochronnego.
Znaki towarowe zgłoszone do rejestracji przez Shoe Branding Europe
Niemiecka spółka adidas sprzeciwiła się rejestracji tych znaków towarowych powołując się, między innymi, na jeden ze swoich znaków towarowych przedstawiony poniżej.
Znak towarowy, na który powołała się adidas w sprzeciwie względem zgłoszeń Shoe Branding Europe
Decyzjami z 2015 r. i 2016 r. EUIPO uwzględnił sprzeciwy adidas i odmówił rejestracji dwóch zgłoszonych przez Shoe Branding Europe znaków towarowych.
EUIPO stwierdził w szczególności, że z uwagi na określone podobieństwo między kolidującymi ze sobą znakami towarowymi, identyczność (w odniesieniu do obuwia) lub podobieństwo (w odniesieniu do obuwia ochronnego) oznaczonych tymi znakami towarów oraz dużą renomę wcześniejszego znaku towarowego adidas, istniało prawdopodobieństwo, że właściwy krąg odbiorców dostrzeże powiązanie między kolidującymi ze sobą znakami towarowymi i że używanie zgłoszonych znaków towarowych będzie powodować czerpanie nienależnej korzyści z renomy znaku towarowego adidas, bez wykazania w tym przypadku uzasadnionego powodu do takiego używania.
Wydanymi 1 marca 2018 r. wyrokami Sąd Unii Europejskiej oddalił skargi wniesione przez Shoe Branding Europe na dwie decyzje EUIPO i utrzymał zatem w mocy te decyzje.
Zdaniem Sądu EUIPO nie popełnił błędu w ocenie uznając między innymi, że:
- istniało prawdopodobieństwo, że używanie zgłoszonych znaków towarowych powodowałoby czerpanie nienależnej korzyści z renomy znaku towarowego adidas i
- Shoe Branding Europe nie wykazała istnienia uzasadnionego powodu do używania zgłoszonych znaków towarowych.
Odnośnie do zgłoszonego przez Shoe Branding Europe w 2009 r. znaku towarowego w odniesieniu do obuwia, to należy przypomnieć, że Sąd orzeka w tym przedmiocie po raz drugi. Wyrokiem z dnia 21 maja 2015 r. (adidas/OHMI - sygn.T-145/14) Sąd stwierdził bowiem nieważność uprzedniej decyzji EUIPO, w której EUIPO błędnie stwierdził brak jakiegokolwiek podobieństwa między kolidującymi ze sobą znakami towarowymi.
Ten wyrok Sądu został utrzymany w mocy przez Trybunał Sprawiedliwości postanowieniem z dnia 17 lutego 2016 r. (Shoe Branding Europe/adidas - sygn. C-396/15 P).
Polecamy: INFORLEX Ekspert
Polecamy: INFORLEX Biznes
Unijny znak towarowy jest skuteczny na całym obszarze Unii Europejskiej i współistnieje ze znakami krajowymi. Zgłoszenia unijnego znaku towarowego kierowane są do EUIPO. Odwołanie od jego decyzji może zostać wniesione do Sądu.
Odwołanie od orzeczenia Sądu, ograniczone do kwestii prawnych, może zostać wniesione do Trybunału w terminie dwóch miesięcy od dnia zawiadomienia o tym orzeczeniu.
Celem skargi o stwierdzenie nieważności jest doprowadzenie do uznania za nieważne aktów instytucji Unii, które są sprzeczne z prawem Unii. Państwa członkowskie, instytucje wspólnotowe oraz jednostki mogą, pod pewnymi warunkami, wnieść skargę o stwierdzenie nieważności do Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu. Jeżeli skarga jest zasadna, stwierdza się nieważność aktu. Instytucja, której to dotyczy, powinna zaradzić ewentualnej próżni prawnej spowodowanej nieważnością tego aktu.
Wyrok w sprawach T-85/16 i T-629/16 Shoe Branding Europe BVBA / EUIPO
Źródło: Sąd UE (curia.europa.eu)