Nowa Zelandia – państwo o stabilnej gospodarce i prawie podatkowym
W roku 1973 Nowa Zelandia przystąpiła jako pełnoprawny członek do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. Organization for Economic Co-operation and Development, OECD) i jest obecnie jednym z najbardziej rozwiniętych gospodarczych krajów na świecie. Pomimo swojego stosunkowo dalekiego położenia od Europy, Nowa Zelandia odznacza się bardzo stabilną gospodarką oraz prawem podatkowym, któremu patronuje wsparcie lokalnego rządu. Działania wzmacniające prawo podatkowe mają na celu nieustanne podtrzymywanie rozwoju gospodarczego kraju.
Wskazać należy, że system podatkowy Nowej Zelandii przedstawia się, jako jeden z najkorzystniejszych systemów podatkowych, który sprzyja prowadzeniu działalności gospodarczej oraz optymalizacji podatkowej. W przeciwieństwie do przepisów prawa podatkowego w Polsce, w Nowej Zelandii podatnik nie jest zobowiązany do pewnej kategorii świadczeń finansowych na rzecz państwa.
Zaznaczyć należy, że w Nowej Zelandii nie funkcjonuje podatek od spadków. Brak jest podatku od zysku kapitałowego, nie odprowadza się podatku od wynagrodzenia pracowników, a także nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, poza opłatą na ubezpieczenie wypadkowe, co znacznie zmniejsza koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, decydując się na lokowanie swoich aktywów w tym państwie, przedsiębiorcy, a także osoby prywatne mogą zyskać wymierne korzyści finansowe.
Jak ulokować aktywa w Nowej Zelandii i prowadzić biznes
Przedsiębiorcy zainteresowani ulokowaniem aktywów przy jednoczesnym zabezpieczeniu i ochronie majątku czy optymalizacji podatkowej powinni rozważyć prowadzeniem firmy w reżimie podatkowym Nowej Zelandii. Jest to możliwe poprzez wykorzystanie konstrukcji trustu lub założeniu spółki LTC w tym kraju. Obie koncepcje funkcjonują w oparciu o koncepcję spółki kapitałowej różniącej się jednak sposobem zarządzania i kontroli nad ulokowanym majątkiem.
Instytucja trustu opiera się w swoim założeniu na umowie pomiędzy osobą, która chce przekazać swój majątek na określony cel (określany mianem donatora), a osobą, która będzie zarządzać środkami (dalej jako trustee). W przedmiotowej umowie strony określają sposób zarządzania majątkiem przy wykorzystaniu usług powierniczych. Opodatkowanie trustu na terytorium Nowej Zelandii zależy wyłącznie od rezydencji podatkowej założyciela. Jest to jedna z najbezpieczniejszych form ochrony swojego majątku zarówno prywatnego jak i samego przedsiębiorstwa.
Polecamy: Podatki 2017 - PIT, CIT, ryczałt 2017 (książka)
Dla założenia trustu w Nowej Zelandii niezbędne jest, aby założyciel oraz majątek przekazywany do trustu, znajdowały się poza terytorium Nowej Zelandii. Jednym z możliwości sprawnego funkcjonowania trustu jest koncepcja, zgodnie z którą następuje przekazanie zarządzania trustem powołanej w tym celu spółce. W takiej sytuacji najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest to, aby donator został członkiem zarządu powstałej spółki, przez co będzie mógł on realnie sprawować kontrolę nad majątkiem. Drugim rozwiązaniem jest założenie spółki, która będzie prowadziła działalność gospodarczą w postaci spółki offshore, która może być zakładana w państwach określanych mianem „rajów podatkowych”.
Podkreślić należy, że dochody, które uzyskane zostaną z trustu nie będą podlegały opodatkowaniu. Z tym jednak, że osiągane być muszą ze źródła znajdującego się poza terytorium Nowej Zelandii. Założyciel nie może posiadać rezydencji podatkowej Nowej Zelandii oraz ważne jest to, aby majątek przekazany do trustu znajdował się poza tym krajem. Pobocznie tylko wskazać można, iż niepodważalną zaletą skorzystania z instytucji trustu jest to, że przy jego wykorzystaniu można utworzyć klika trustów jednocześnie i nie ma w tym zakresie żadnych ograniczeń.
W Nowej Zelandii dopuszczalne jest również funkcjonowanie „uproszczonej” koncepcji trustu w postaci New Zealand Company and Trust. Działalność oparta jest również na idei spółki kapitałowej z tą jednak różnicą, że utworzony jednocześnie może zostać tylko jeden trust, a zarządzanie nim przekazywane jest lokalnemu i wykwalifikowanemu agentowi. Ten typ rozwiązania występuje najczęściej, kiedy przedsiębiorca albo osoba prywatna oczekuje, aby wszelkie obowiązki dotyczące powstania i funkcjonowania trust przejęły na siebie osoby trzecie.
Spółki typu LTC
Spółki typu LTC to inny sposób zarządzania finansami przedsiębiorstwa i działaniami mającymi na celu skuteczną optymalizację podatkową, który możemy wykorzystać zgodnie z prawem podatkowym Nowej Zelandii. Do założenia spółki typu Look through company (LTC) dochodzi podobnie jak w przypadku spółki kapitałowej z wyraźną różnicą w zakresie zasad opodatkowania. Wspólnikami tego typu spółki mają prawo zostać osoby fizyczne, trust lub inna spółka typu LTC. Różnica w sposobie opodatkowania charakteryzuje się tym, że podatek dochodowy odprowadzany jest wyłącznie od wspólników, a nie spółki LTC. Jest to zasadnicza różnica w porównaniu do występujących w Polsce spółek kapitałowych.
Niewątpliwymi zaletami funkcjonowania spółek LTC są korzyści podatkowe w postaci niewystępowania podwójnego opodatkowania. Dodatkowo spółki te są transparentne podatkowo, co oznacza, iż dochód osiągnięty przez spółkę opodatkowany jest na poziomie jej wspólników (proporcjonalnie do posiadanego przez nich udziału), nie zaś na poziomie samej spółki. Do pozostałych cech zaliczyć należy posiadanie osobowości prawnej oraz funkcjonowanie w ramach praw obejmujących spółki kapitałowe.
Warunkiem niezbędnym jest to, aby spółka posiadała rezydencję podatkową w Nowej Zelandii. Takie zakwalifikowanie następuje na podstawie kryterium położenia siedziby, a nie rezydencji podatkowej wspólników, co również stanowi jeden z elementów przyjaznych podejmowaniu inwestycji i lokowaniu aktywów w Nowej Zelandii.
Autorem jest: Kancelaria Prawna Skarbiec, specjalizująca się w przeciwdziałaniu bezprawiu urzędniczemu i w kontrolach podatkowych