Spółka chce obniżyć stawki amortyzacyjne
Wniosek o interpretację złożyła spółka zajmująca się produkcją części i akcesoriów samochodowych.
Spółka dokonuje dla celów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przy zastosowaniu liniowej metody amortyzacji. Spółka rozważa możliwość obniżenia stawek amortyzacji, a następnie ponownego ich zwiększenia z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust. 1 ustawy o CIT.
Spółka powzięła wątpliwości dotyczące granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych, a także możliwości zmiany (w tym przywrócenia do maksymalnie dopuszczalnych przez ustawę o CIT) stawek amortyzacji w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych stawek amortyzacyjnych.
W ocenie Spółki, obniżenie stawek amortyzacji może zostać dokonane do dowolnego poziomu, w tym do 0% - zarówno w przypadku środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, jak również w przypadku środków trwałych, niewprowadzonych dotychczas do ewidencji.
Polecamy: Amortyzacja podatkowa
Zdaniem Spółki, brak przepisów podatkowych doprecyzowujących zasady określania minimalnego poziomu obniżanych stawek amortyzacji stosowanych do amortyzacji liniowej, potwierdza jej stanowisko wyrażone w złożonym wniosku.
Fiskus się zgadza
Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie możliwości obniżania stawek amortyzacji przy amortyzacji liniowej, bez konieczności spełniania jakichkolwiek dodatkowych warunków. Zdaniem organu, podatnik może obniżyć stosowaną stawkę amortyzacji do dowolnej wysokości.
Ponadto, w kolejnych latach podatkowych podatnik będzie miał prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacji do wysokości nieprzekraczającej wartości maksymalnej stawki, wynikającej z Wykazu stawek amortyzacyjnych.
Dodatkowo, organ podatkowy uznał, że istnieje możliwość obniżania stawki amortyzacyjnej w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przed 2000 r. (gdy obowiązywały poprzednie przepisy o amortyzacji dla celów podatku dochodowego), o ile po tej dacie wystąpiły warunki uzasadniające wykorzystanie przedmiotowych środków trwałych.
Podatnik może dowolnie kształtować stawki
Stanowisko organu wyrażone w omawianej interpretacji należy ocenić pozytywnie.
Przepisy ustawy o CIT wprost przewidują możliwość obniżenia stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT) dla środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Tym samym, możliwość zmiany stawek amortyzacyjnych dotyczy, odpowiednio, zarówno środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji podatkowej.
Przedmiotowa zmiana ma charakter dwukierunkowy, tj. obejmuje zarówno prawo do obniżenia stawki amortyzacyjnej, jak również do rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
Podwyższanie stawek amortyzacyjnych
Powyższe oznacza, że w kolejnych latach podatkowych podatnik może amortyzować liniowo te same środki trwałe przy zastosowaniu różnych stawek amortyzacyjnych. Jednocześnie, stawki te powinny mieścić się w poziomach ustalonych przez ustawodawcę podatkowego.
Górną wysokość stawki amortyzacyjnej stanowią, co do zasady, stawki określone w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Z drugiej strony, brak jest zdefiniowanej dolnej granicy dla obniżanej stawki, zatem podatnicy mogą dowolnie obniżać stawki amortyzacyjne, w tym do 0%.
Jak można zmieniać stawki amortyzacyjne?
Prawo podatnika do obniżenia stawki amortyzacyjnej nie jest w żaden sposób ograniczone przepisami podatkowymi, dlatego obniżanie stawek amortyzacyjnych może być stosowane przez wszystkich podatników CIT.
Mogą oni korzystać z opisanego mechanizmu m. in. jako narzędzia optymalizacji rozliczeń podatkowych, pozwalającego na dostosowanie wysokości kosztów uzyskania przychodów związanych z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych do osiąganego dochodu podatkowego lub poniesionej straty.
Źródło: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2012 r. (nr IPTPB3/423-263/11-4/PM).
Anna Domańska jest konsultantem w dziale prawno-podatkowym PwC