Usługi IT obejmują szeroki katalog usług, począwszy od klasycznych usług zarządzania siecią informatyczną, poprzez usługi serwisowe, skończywszy na udostępnianiu infrastruktury. Z uwagi na brak występowania w ustawie o podatku dochodowym pojęcia „usługi kompleksowej” świadczenia w zakresie IT powinny być analizowane odrębnie. Ma to istotne znaczenie zwłaszcza w przypadku świadczenia tego rodzaju usług pomiędzy podmiotami powiązanymi. Obowiązujący art. 15e ustawy o CIT wprowadza limitowanie w kosztach uzyskania przychodu tego rodzaju wydatków. Warto zaznaczyć, że zdaniem fiskusa w przypadku usług IT część świadczeń jest objęta wspomnianym limitem, a część nie. Dlatego każdorazowo w razie zakupu usług IT od podmiotu powiązanego należy pochylić się nad kwestią odpowiedniej klasyfikacji.
Zarządzanie siecią i systemami IT
Usługi takie obejmują w szczególności szereg czynności związanych z zarządzaniem, wdrażaniem, integracją i koordynacją sprzętu, oprogramowania oraz ludzi wykonujących pracę w zakresie IT. Istotne jest jednak, aby element zarządczy determinował świadczenie tych usług. W takim przypadku z uwagi na bezpośrednie wskazanie usług zarządzania w treści art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT usługi te będą podlegały limitowaniu (interpretacja z 16 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.214.2019.2.RK).
Licencje typu end-user
Licencje typu end-user są to licencje użytkownika końcowego, najczęściej bez prawa do ich kopiowania, modyfikowania, odsprzedaży czy publicznego rozpowszechniania. Są one używane najczęściej na potrzeby własnej działalności gospodarczej.
Organy podatkowe traktują takie licencje jako opłaty za uprawnienie do korzystania z prawa i wskazują, że zostały one wprost wymienione w treści art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (przykładowo interpretacja z dnia 3 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.288.2019.1.NL). Takie stanowisko organów podatkowych stoi w sprzeczności ze stanowiskiem fiskusa w zakresie podatku u źródła od licencji typu end-user, gdzie fiskus twierdzi, że takie licencje leżą poza zakresem regulacji podatku u źródła (interpretacja z 23 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.351. 2019.2.AT).
Rozbieżność interpretacji fiskusa w tym zakresie jest bardzo duża i pokazuje jego determinację, aby do limitowania kosztów uzyskania przychodu z art. 15e zaliczać jak największą liczbę różnego rodzaju świadczeń, nawet jeżeli w zakresie podatku u źródła klasyfikuje te świadczenia inaczej.
Usługi hostingu
Organy podatkowe konsekwentnie twierdzą, że usługi hostingu, w tym m.in. usługi wsparcia związane z tzw. chmurą, stanowią usługi doradcze oraz zarządzania i jest to ich główny charakter (interpretacja z dnia 3 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.288.2019.1.NL). W przypadku limitowania z art. 15e ustawy o CIT organy podatkowe traktują te usługi w sposób odmienny niż w przypadku podatku u źródła, gdzie fiskus hosting traktuje jako wynajem urządzenia przemysłowego.
Usługi serwisowe i wdrożeniowe
Usługi IT to także usługi serwisowe oraz wdrożeniowe, obejmujące m.in. usługi utrzymania (tzw. maintenance). Organy podatkowe potwierdzają, że w takich przypadkach nie znajdzie zastosowania limit z art. 15e ustawy o CIT, ponieważ usługi te są bezpośrednio związane z osiągnięciem przychodu z tego tytułu (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.502.2019.1.RK).
Infrastruktura IT
Zdaniem organów podatkowych usługi w zakresie dostarczania infrastruktury IT nie podlegają limitowaniu, ponieważ nie mogą być zaklasyfikowane do usług doradztwa, kontroli, przetwarzania danych, zarządzania czy usług o podobnych charakterze. Zatem w ocenie organów usługi infrastruktury IT polegające na konfiguracji i utrzymaniu serwerów, udzielaniu dostępu do systemów komunikacji, konferencji wideo, e-mail oraz sieci Internet nie podlegają limitowaniu z art. 15e ustawy o CIT (interpretacja z 27 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.386.2019.2.2019.ŚS).
Polecamy: CIT 2020. Komentarz
Helpdesk
Usługi typu helpdesk polegają na świadczeniu wsparcia technicznego dla użytkowników systemów informatycznych. W tym zakresie organy podatkowe stosują jednolite podejście i z uwagi na techniczny charakter tych usług wskazują, że znajdują się one poza limitem z art. 15e (interpretacja z dnia 26 września 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.124.2018.3.KK).
Podsumowanie
Biorąc pod uwagę stanowisko fiskusa w zakresie limitowania różnego rodzaju usług IT, można wskazać, że co do zasady limitowaniu nie podlegają usługi techniczne, związane z utrzymaniem infrastruktury czy wsparciem technicznym. W przypadku jednak wystąpienia chociażby pierwiastka usług zarządczych czy doradczych podatnik powinien wystąpić o interpretację. Wspomniana wyżej praktyka pokazuje, że podejście fiskusa jest bardzo restrykcyjne w zakresie limitu z 15e. Fiskus wręcz rozszerza katalog usług niematerialnych w porównaniu do tej samej treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (regulacje dotyczące podatku u źródła). Być może w przypadku nabywania usług IT z zagranicy korzystniej byłoby wystąpić w pierwszej kolejności o interpretację w zakresie podatku u źródła, a dopiero potem w zakresie limitu 15e, wykorzystując stanowisko fiskusa z pierwszej interpretacji.
Kancelaria Prawna Skarbiec
Kancelaria Prawna Skarbiec
Polecamy: Tarcza antykryzysowa – Podatki i prawo gospodarcze. Pakiet 5 ebooków