W dniu 26 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną, w której stwierdził, że kwota podatku u źródła uregulowanego za zagranicznego kontrahenta może stanowić koszty uzyskania przychodu.
Rozstrzygnięcie takie jest pierwsze, przełomowe i na korzyść podatników. Czy się utrzyma, czy fiskus nie zmieni zdania, to się okaże w przyszłości.
Skoro podatnik decyduje się ponieść ciężar podatku u źródła dokonując tego poprzez ubruttowienie należności, wówczas owe ubruttowienie wypłaconej kwoty należnej, stanowić będzie dodatkowy element kosztowy, jako część należnego wynagrodzenia.
Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kontraktuje z podmiotami zagranicznymi będącymi nierezydentami polskimi. W ramach realizowanych transakcji oraz wypłatą należności za świadczenia, o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powstają po stronie Wnioskodawcy obowiązki płatnika, polegające na konieczności potrącenia i uiszczenia tzw. „podatku u źródła”. W praktyce możliwe są sytuacje, w których płatnik nie potrąci należnego podatku od kwoty wypłacanej kontrahentowi, w wyniku obiektywnego braku możliwości potrącenia podatku z uwagi na charakter transakcji i sposób funkcjonowania kontrahenta (np. w przypadku zakupu biletów lotniczych w Internecie przy użyciu kart płatniczych), względnie przyczyną może być treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem (np. gdy w umowie wskazane jest, że ewentualne podatki obciążają wypłacającego należności). W takich przypadkach Wnioskodawca decyduje się ponieść ciężar podatku „u źródła” dokonując tego poprzez ubruttowienie należności.
Mając powyższe na względzie, jak uznał organ podatkowy, uzasadnienie celu poniesienia wydatku, obejmującego uregulowanie za kontrahenta zagranicznego podatku u źródła, pozwalające na zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodu jest możliwe w sytuacji, gdy obowiązek pokrycia przez płatnika podatku u źródła wynika z postanowień umowy łączącej strony, jak również w przypadkach gdy brak jest umowy np. w przypadku zakupu biletów lotniczych w Internecie przy użyciu kart płatniczych. Skoro Wnioskodawca decyduje się ponieść ciężar podatku „u źródła” dokonując tego poprzez ubruttowienie należności, wówczas owe ubruttowienie wypłaconej kwoty należnej, stanowić będzie dodatkowy element kosztowy, jako część należnego wynagrodzenia.
Należy zatem stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki, co do zasady, spełniać będą przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał jednocześnie, iż w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania żaden z przepisów art. 16 ust. 1 ustawy, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 15 tej ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zakres tego przepisu dotyczy tylko tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika. W przedstawionej sytuacji Spółka jest natomiast wyłącznie płatnikiem, a nie podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, wypełnia obowiązki płatnika nałożone przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podatek u źródła zapłacony za kontrahenta w kosztach podatkowych
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.10.2017.1.BS.
Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM