Może zdarzyć się sytuacja, że podatnik przewidywał, iż nabywany lub wytworzony przez niego składnik majątku o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł będzie używany krócej niż rok, i odpowiednią jego wartość zaliczył do KUP.
Jeśli okaże się, że faktyczny okres używania przekroczy rok, podatnik jest obowiązany, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
1. Zaliczyć składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji środków trwałych w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia.
2. Zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, a dla wartości niematerialnych i prawnych — przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m ustawy o PIT.
3. Stosować ustalone stawki amortyzacji w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
4. Wpłacić, w terminie do 20. dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu rocznym.
Podatnik może jednak zorientować się wcześniej, że składnik majątku będzie używany dłużej niż rok. Może również wtedy umieścić ten składnik w ewidencji środków trwałych. Odsetki nalicza się do dnia zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Polecamy: serwis Urząd skarbowy
Odsetki wynoszą 0,1 za każdy dzień, są więc znacznie wyższe niż odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych.
Jeżeli różnica, obliczona na zasadach określonych w pkt 2. jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.
Janusz podpisał duży kontrakt na dostawy materiałów budowlanych na budowę kontrahenta. Wyliczył, że opłaca mu się kupić samochód ciężarowy dla celów realizacji tego kontraktu, a po jego zakończeniu sprzedać go ze względu na brak możliwości dalszego efektywnego wykorzystania. Czas realizacji kontraktu przewidziano na 8 miesięcy, więc ciężarówkę Janusz kupił 31 marca 2007 r. za 55 000 zł i zaliczył wydatek bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Jednak 15 października kontrahent zwrócił się do niego z propozycją zawarcia następnej umowy, której czas realizacji wyniósłby kolejnych 8 miesięcy. Ponieważ ciężarówka spisywała się bardzo dobrze, Janusz zaczął się zastanawiać, czy ująć ją w ewidencji środków trwałych firmy z dniem 31.10. 2007 r., czy też sprzedać i kupić następną, zaliczając wydatek znowu jednorazowo do kosztów uzyskania przychodu. Decyzję uzależnił od ustalenia, jakiej wielkości odsetki będzie musiał zapłacić i ile wyniesie zaliczka na podatek dochodowy od kwoty pomniejszenia kosztów uzyskania.
Obliczenia w tym przypadku wyglądają następująco:
1. Wyliczenie różnicy między ceną nabycia a obliczoną kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania:
Roczna stawka amortyzacji dla samochodów ciężarowych: 20%
Roczna kwota amortyzacji: 11 000 zł
Miesięczna kwota amortyzacji: 916,67 zł
Liczba miesięcy, w których amortyzowany byłby samochód, gdyby został ujęty w ewidencji środków trwałych: 7
Kwota amortyzacji: 916,677 = 6416,69 zł
Różnica zmniejszająca KUP: 55 000 zł- 6416,69 zł = 48 583,31 zł
2. Wyliczenie odsetek do zapłaty:
48 583,31 zł x 0,1214 = 10 396,83 zł
Odsetki stanowić będą koszt uzyskania przychodów.
Artykuł jest fragmentem książki Jak prowadzić księgę przychodów i rozchodów autorstwa Romualda Gabrysza. Wydawnictwo Onepress.pl