Tak w interpretacji podatkowej z 7 kwietnia 2014 roku uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.
Poniesienie wydatków na rzecz powstania środka trwałego
Przedsiębiorca specjalizujący się w produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych z elektrowni wiatrowych, dokonał inwestycji w zakresie budowy tzw. parku wiatrowego, który w październiku 2013 roku został oddany do używania.
Dla realizacji powyższego przedsięwzięcia konieczne było zapewnienie sobie praw do gruntów, na którym prowadzona była inwestycja, tj. gruntów, na których stanęły wiatraki oraz poprowadzona została infrastruktura towarzysząca: linie energetyczne, drogi, stacje transformatorowe. W tym celu, wnioskodawca zawierał z różnymi podmiotami (podmioty prawne oraz osoby fizyczne) szereg umów gwarantujących mu prawo do gruntu.
W związku z powyższym ponosił m.in. następujące koszty:
- zapłata za ustanowienie służebności przesyłu na rzecz uprawnionych do gruntu,
- wynagrodzenie dla wydzierżawiających grunty,
- odszkodowania związane z wyłączeniem gruntu z produkcji rolnej,
- koszty sądowe związane z ujawnieniem służebności przesyłu oraz prawa dzierżawy w księgach wieczystych,
- koszty notarialne związane z ustanawianiem służebności przesyłu oraz zawieraniem umów dzierżawy.
Na gruncie tak przedstawiającego się stanu faktycznego pojawiło się pytanie, czy ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyżej wymienione koszty kwalifikuje jako koszty wytworzenia środka trwałego, związane z inwestycją w park wiatrowy, a co za tym idzie jako podlegające amortyzacji.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że wydatki te należy potraktować jako koszty wytworzenia środka trwałego, stąd będą one podlegać amortyzacji. Zaznaczył on jednak, że dotyczy to jedynie takich wydatków, które można ściśle powiązać z wytworzonym środkiem trwałym i które zostały poniesione przed oddaniem inwestycji do użytkowania. Podkreślił także, że taki mechanizm ma jednak zastosowanie jedynie do podmiotu niebędącego właścicielem ani użytkownikiem wieczystym gruntu.
Koszty wytworzenia środków trwałych
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym (ustawa o CIT) od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o CIT do kosztów zalicza także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne).
Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z art. 16g ustawy o CIT. W szczególności za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się:
- w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,
- w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.
Za koszt wytworzenia, zgodnie z art. 16g ust. 4 tej ustawy, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Oznacza to, że do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka do używania.
Katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty. Wynika z tego, że mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost w ustawie koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku.
PIT-11 w 2015 r. w formie papierowej - składany do 31 stycznia
Deklaracje PIT i CIT wyłącznie przez internet od 2015 roku
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Przeznaczenie i umiejscowienie w czasie wydatków
Decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem.
Ponadto duże znaczenie ma moment faktycznego oddania tych środków do używania. Bowiem wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego i poniesione do dnia oddania go do używania mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Natomiast wydatki poniesione po tym dniu, mimo że dotyczą wytwarzanego środka trwałego, stanowią co do reguły koszty uzyskania przychodu.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że poniesione przez wnioskodawcę wydatki są wydatkami dającymi się przyporządkować do wytwarzanego środka trwałego, a zatem winny stanowić element wartości początkowej wytwarzanych środków trwałych.
To stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyrok NSA z 2 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1744/09, wyrok NSA z dnia 1 lutego 2012 r. sygn. akt II FSK 1603/09, czy też wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 264/13). Podobnie do sprawy odnosi się w wydanych przez siebie interpretacjach Minister Finansów ( np. sygn. IBPB3/423-806/08/AK czy ILPB4/423-254/12/13-S/ŁM).
Inna sytuacja prawna właściciela i użytkownika wieczystego
Naczelny Sąd Administracyjny zwraca jednak uwagę, że w sytuacji, gdy podatnik jest właścicielem (posiadaczem samoistnym), czy też użytkownikiem wieczystym gruntu ponoszonych przez niego z tego tytułu opłat związanych z prawem własności, czy też byciem użytkownikiem wieczystym (podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste) nie można zakwalifikować jako koszty wytworzenia środka trwałego (wyroku z 26 lutego 2009 r., sygn. II FSK 9/08). Wyrok ów – jako odnoszący się do innego niż przedstawiony stan faktyczny – nie powinien mieć jednak zastosowania w tej sprawie.
Reasumując, wydatki poniesione na rzecz konkretnej inwestycji powinny być zakwalifikowane jako koszty wytworzenia środka trwałego i tym samym podlegać amortyzacji, o ile podmiot je ponoszący nie jest właścicielem ani użytkownikiem wieczystym gruntu, a jedynie stroną umowy cywilnoprawnej, bądź podmiotem, któremu przysługuje służebność przesyłu.
Wydatki takie, by zostać zakwalifikowane do tej grupy, muszą jednakże zostać poniesione przed oddaniem wytworzonego środka trwałego do używania.
Źródło: indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 kwietnia 2014 roku (ILPB4/423-14/14-2/ŁM).