Jeżeli podatnik jest w stanie wykazać (co najczęściej nie powinno być trudne), że nabycie prawa jazdy przyczyni się do uzyskania przychodów, względnie do zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, to będzie mógł zaliczyć wydatki na ten cel do kosztów podatkowych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Polecamy: serwis Koszty
Aby poniesiony wydatek mógł być zaliczony do kosztów musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania, bądź zabezpieczenia go i nie może być wymieniony w art. 23, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i wreszcie musi być odpowiednio udokumentowany.
Zwrot „w celu”, użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie tego przychodu, a także na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu (por. pismo IS w Katowicach z dnia 18 lutego 2010 r., nr IBPBI/1/415-1025/09/BK).
Polecamy: serwis PIT
Zatem jeżeli charakter prowadzonej działalności jest taki, iż wyraźnie można stwierdzić, że posiadanie prawa jazdy będzie jednoznacznie przyczyniało się do zwiększenia przychodów (np. szybsze dotarcie do klienta, możliwość dotarcia do większej liczby klientów) wydatek na kurs prawa jazdy będzie można zaliczyć do kosztów.
Jednak gdy charakter prowadzonej działalności nie wskazuje na to, że posiadanie prawa jazdy przyczyni się do osiągnięcia przychodów a raczej na fakt iż jest to wydatek osobisty, na osobiste potrzeby (a brak prawa jazdy nie ma znaczenia dla osiąganych przychodów) - wówczas takiego wydatku nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.