W przyjętym 18 grudnia br. stanowisku, Krajowa Rada Doradców Podatkowych zwraca szczególną uwagę, że od 1 stycznia 2019 roku wchodzą w życie przepisy znowelizowanej Ordynacji podatkowej w zakresie przekazywania informacji o schematach podatkowych (tzw. MDR), mające bardzo duży wpływ na wykonywanie i funkcjonowanie zawodu doradcy podatkowego. Zdaniem Rady, regulacje dotyczące MDR mogą pozostawać w kolizji z wynikającym z ustawy o doradztwie podatkowym nakazem zachowania tajemnicy, który obwarowany jest też sankcją karną. Ponadto, Rada podkreśla, że tajemnica zawodowa jest fundamentem opartej na zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa relacji doradcy z klientem a rozwiązanie przewidujące możliwość zwolnienia promotora (doradcy podatkowego) przez jego klienta z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej pozostaje w sprzeczności z bezwzględnym nakazem zachowania tajemnicy wynikającym z ustawy o doradztwie podatkowym.
Krajowa Rada Doradców Podatkowych zwraca uwagę, że koncepcja zwalniania z tajemnicy zawodowej dla potrzeb raportowania MDR może nieść zagrożenia dla doradców, którzy nie uzyskując pełnej informacji od klienta mogą narażać się na sankcje karno-skarbowe.
Mając na względzie bezpieczeństwo prawne doradców podatkowych Rada rekomenduje daleko posuniętą ostrożność w zakresie akceptowania zwolnienia z tajemnicy zawodowej oraz zobowiązuje doradców do prezentowania klientom w każdej z takich sytuacji potencjalnych zagrożeń, które mogą się z tym wiązać.
KRDP dokonując oceny zawartej w znowelizowanych przepisach Ordynacji podatkowej możliwości zwalniania doradcy podatkowego z tajemnicy zawodowej w świetle postanowień dotyczących tajemnicy zawartych w przepisach regulujących funkcjonowanie doradców podatkowych, zwraca uwagę na fakt, iż ustawodawca proponując w przepisach MDR możliwość zwolnienia doradcy z tajemnicy zawodowej nie uregulował szeregu kwestii, które naturalnie powinny być konsekwentnie wyjaśnione. Wątpliwości budzi np. zagadnienie na ile doradca podatkowy jest zobowiązany dopytywać klienta o informacje umożliwiające prawidłowe i kompletne raportowanie, jak daleko posunięta powinna być ta weryfikacja i czy może, a także w jakich wypadkach, opierać się na oświadczeniach kontrahentów (jeżeli tak - w jakiej formie powinny być przedstawiane i dokumentowane te oświadczenia). Nie jest też jasne czy i w jakim trybie doradca uzgadnia treść swojego raportu z klientem oraz w jakich wypadkach jest wyłączona odpowiedzialność doradcy za ewentualne nieprawidłowe informacje w raporcie, które znalazły się tam bez jego winy.
Istotnym defektem proponowanego przez ustawodawcę rozwiązania jest również jego pewna niespójność systemowa. Jeżeli celem zaproponowanego systemu jest uzyskanie przez administrację skarbową możliwie pełnej i kompletnej informacji o rozważanych oraz wdrożonych schematach podatkowych wraz z precyzyjnymi informacjami kwotowymi, a także uzgodnienie tej informacji w procesie składania deklaracji oraz zeznań, to zdaniem KRDP, co do zasady, korzystający powinien być podmiotem odpowiedzialnym za ostateczne dostarczenie raportu – częstokroć to tylko on dysponuje właściwymi informacjami na temat momentu i zakresu wdrożenia konkretnych rozwiązań, ostatecznego całościowego ich kształtu oraz wpływu na zobowiązanie podatkowe.
Biorąc pod uwagę te istotne zastrzeżenia i wątpliwości zdaniem KRDP w interesie zarówno doradców podatkowych jak i klientów i organów podatkowych leży niewykorzystywanie instytucji zwolnienia z tajemnicy zawodowej doradców podatkowych.
Wiesława Moczydłowska, Rzecznik Pasowy Krajowej Rady Doradców Podatkowych
Polecamy: Jak przygotować się do zmian 2019. Podatki, rachunkowość, prawo pracy i ZUS