Dyrektor KIS odmówił udzielenia interpretacji podatkowej
Sprawa dotyczyła spółki z o.o., która zatrudnia na umowę o pracę księgowego i dyrektora finansowego. Obaj są zaangażowani we wdrożenie schematu podatkowego. Spółka chciała się upewnić, czy po otrzymaniu numeru schematu podatkowego będzie musiała poinformować o tym pisemnie księgowego i dyrektora.
Dyrektor KIS odmówił odpowiedzi, bo uznał, że przepisy dotyczące schematów podatkowych nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Zdaniem organu przewidziany przez ustawodawcę zakres i sposób realizacji ochrony prawnej związanej z zastosowaniem się do interpretacji indywidualnej, odnosi się do interpretacji przepisów materialnego prawa podatkowego. W szczególności, interpretacja przepisów prawa podatkowego powinna spełniać funkcję ochronną, ale jednocześnie, funkcja ta może być wykorzystana przez wnioskodawcę wyłącznie, gdy zastosuje się do wydanej dla niego interpretacji.
Wykładnia systemowa wewnętrzna przepisów dotyczących interpretacji indywidualnych prowadzi zatem do wniosku, że również powyższe może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego odnoszących się wprost do zobowiązania podatkowego. Oświadczenie dotyczy bowiem rozstrzygnięcia co do istoty w zobowiązaniu, a jednocześnie ochrona dotyczy wyłącznie wprost zobowiązania podatkowego. Innymi słowy, oświadczenie takie nie mogłoby być wymagane gdyby przedmiotem wniosku były np. przepisy proceduralne lub przepisy inne niż wprost odnoszące się do zobowiązania podatkowego. W tym kontekście istotna jest zatem zarówno możliwość zastosowania się do interpretacji indywidualnej i w efekcie funkcja ochronna w zobowiązaniu podatkowym, jak i możliwość złożenia skutecznego oświadczenia co do warunku koniecznego, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.
A więc skoro zagadnienie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji nie dotyczyło interpretacji przepisów prawa materialnego rodzących zobowiązanie podatkowe, organ nie był uprawniony ani zobowiązany do wydania interpretacji indywidualnej.
WSA: Przedmiotem interpretacji mogą być jedynie przepisy materialnoprawne - są nimi także przepisy określające obowiązki dot. raportowania o schematach podatkowych
WSA w Gorzowie Wielkopolskim rozpoznając sprawę stwierdził, że postanowienia wydane przez organ, w obu instancjach naruszały prawo. W ocenie Sądu, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej błędnie uznał, że przepisy regulujące obowiązki w zakresie informacji o schematach podatkowych, nie stanowią przepisów prawa podatkowego podlegających urzędowej wykładni w drodze interpretacji indywidualnej. Zgodnie z Ordynacją podatkową, organ wydaje na wniosek zainteresowanego, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Pod pojęciem "przepisy prawa podatkowego" kryją się "przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych”, czyli ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Zdaniem sądu nie znajduje uzasadnienia stanowisko organu, zgodnie z którym sformułowanie "przepisy podatkowe" powinno mieć węższy zakres niż to wynika z ustawy.
Pomimo tego, że organ trafnie zauważył, że przedmiotem interpretacji mogą być jedynie przepisy materialnoprawne, sąd stwierdził, że normy wynikające z przepisów określających obowiązki dotyczące raportowania o schematach podatkowych, w tym również co do obowiązku informowania wspomagającego o Numerze Schematu Podatkowego, mają właśnie taki charakter. Ponadto sama treść obowiązków dotyczących informacji o schematach podatkowych posiada cechy materialnoprawne. Czynności narzucane podmiotom na podstawie art. 86d Ordynacji podatkowej nie są czynnościami podejmowanymi w ramach postępowania podatkowego. Ich stosowanie nie dotyczy bowiem żadnego konkretnego postępowania podatkowego, praw i obowiązków strony w toku tego postępowania.
Sąd uznał ostatecznie, iż przedmiotem interpretacji mogą być przepisy prawa podatkowego dotyczące rozmaitych obowiązków podatnika, nie tylko dotyczących treści obowiązku podatkowego.
Przemysław Magielski
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Polecamy: INFORLEX Księgowość