Nowe rozwiązanie przewiduje projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Projekt trafił do Sejmu w dniu 12 września 2019 r. Złożony został przez Komisję do Spraw Petycji.
Nowelizacja zakłada możliwość stworzenia rodzicom małoletnich dzieci, posiadających orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, odliczania od dochodu tzw. ulgi na dziecko bez względu na kwotę dochodu uzyskiwanego przez rodziców w roku podatkowym. W projekcie proponuje się, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 27f dodaje się ust. 2e w brzmieniu: „2e. Jeżeli małoletnie dziecko, o którym mowa w ust. 1 posiada orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – kwota wskazana w ust. 2 pkt 1 podlega odliczeniu bez względu na kwotę dochodu uzyskiwanego przez rodzica lub rodziców dziecka.”
Zmiana miałby wejść w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.
Potrzeba i cel zmiany
Projektowana ustawa, jak czytamy w uzasadnieniu do projektu, jest reakcją Komisji do Spraw Petycji Sejmu RP na petycję skierowaną do Sejmu RP przez Pana Stanisława Porowskeigo – którą Komisja uznała za zasadną.
Zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzice jednego małoletniego dziecka mogą łącznie odliczyć od dochodu miesięcznie kwotę 92,67 zł – jednakże tylko w sytuacji, gdy ich łączny roczny dochód nie przekracza 112 000 zł. W przypadku rodziców samotnie wychowujących dziecko kwota limitu najczęściej wynosi 56 000 zł. Ulgę można odliczać także na dziecko uczące się do ukończenia przez nie 25 lat oraz, bez względu na wiek, na dziecko niepełnosprawne, otrzymujące zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną. Zawsze jednak stosowane jest ograniczenie w postaci wspomnianego kryterium dochodowego.
Polecamy: PIT 2019. Komentarz
Celem proponowanej ustawy jest zniesienie tego kryterium dochodowego, jeżeli małoletnim, o którym mowa ustawie, jest dziecko niepełnosprawne - posiadające orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Skutki nowelizacji
Wskazuje się, że skutki społeczne projektowanej ustawy są bardzo ważne. Rodziny wychowujące niepełnosprawne dzieci otrzymają w praktyce dodatkowe wsparcie finansowe – co pozwoli na dokonanie przez nie dodatkowych nakładów wspierających rehabilitację i rozwój dziecka. Dzieci niepełnosprawne, szczególnie małoletnie, wymagają intensywnych zabiegów wspierających rozwój. Ponieważ w dużej mierze wymaga to partycypacji finansowej ze strony rodziny (nawet jeśli dziecko korzysta ze świadczeń publicznej służby zdrowia to i tak wymaga to często nakładów na dowożenie dziecka na takie zajęcia) – proponowana ustawa to zaledwie drobny krok wspierający rodziny z dziećmi niepełnosprawnymi.
Jak wynika z odpowiedzi na dezyderat nr 173 Komisji do Spraw Petycji Sejmu RP skierowany do Prezesa Rady Ministrów, udzielonej przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, skutek finansowy wprowadzenia proponowanego rozwiązania dla sektora finansów publicznych wyniósłby ok. 11 mln. zł. Ta kwota jest równa rocznym wydatkom na świadczenia dla ok. 500 osób mających prawo do renty socjalnej (kwoty w listopadzie 2019 r: renta socjalna – 1100 zł, zasiłek pielęgnacyjny – 215,84 zł, dodatkowe świadczenie 500 zł). Ilość ta byłaby jeszcze mniejsza gdyby uwzględnić różne formy wsparcia udzielanego szczególnie osobom ze znacznym stopniem niepełnosprawności ze środków PFRON, innych ulg podatkowych oraz wsparcia ze środków samorządu terytorialnego.
Motywacje i wsparcie finansowe dla rodziców dzieci niepełnosprawnych, jak podkreśla się w uzasadnieniu do projektu, mogą być czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo uzyskania skutecznych efektów długofalowej rehabilitacji. Jest bardzo prawdopodobne że proponowane rozwiązanie doprowadzi do uzyskania przynajmniej przez część dzieci niepełnosprawnych takiego poziomu samodzielności, który nie będzie wymagał zapewnienia im renty socjalnej i związanych z tym innych świadczeń finansowych.
Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych