Orzeczenie o niepełnosprawności służy osobom, które chcą uzyskać prawne potwierdzenie statusu osoby niepełnosprawnej. Dzięki temu osoby chore będą mogły korzystać z przewidzianych dla nich świadczeń i przywilejów. Problem wydania orzeczenia o niepełnosprawności z datą przeszłą spowodował wątpliwości czy można korzystać z ulg podatkowych za okres odnotowania powstania niepełnosprawności.
Ta kwestia została przedstawiona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.76.2018.1.DJ, w której wskazano, że jeśli wniosek o orzeczenie niepełnosprawności został złożony w 2017 roku, a w 2018 roku wydano orzeczenie z adnotacją, że niepełnosprawność powstała w 2017 roku, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do ulg i odliczeń już za rok 2017.
Organ podatkowy wyjaśnił, że wydatki na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.). Jest to:
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (pkt 3);
- odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne (pkt 6);
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł (pkt 14).
Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli:
- nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
- nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
- nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, mających na celu stworzenie warunków do życia i funkcjonowania osób chorych w społeczeństwie, dlatego też wydatki, które ponoszą opiekunowie niepełnosprawnego na zabiegi stanowią tytuł do odliczenia wydatków od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Polecamy: PIT 2018. Komentarz
Odliczenia od dochodu w ramach ulgi wydatków na paliwo, poniesionych w związku z dojazdem samochodem osobowym na wizyty lekarskie i zabiegi rehabilitacyjne niepełnosprawnego należy wskazać zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność lub współwłasność osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
W sytuacji, gdy orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane w styczniu 2018 roku, ale niepełnosprawność datuje się na rok 2017, wydatki poniesione na zabiegi rehabilitacyjne, na zakup paliwa zużytego do przejazdu własnym samochodem osobowym na wizyty lekarskie i zabiegi rehabilitacyjne, oraz zakup niezbędnego sprzętu w 2017 roku po dacie wskazanej w orzeczeniu jako data powstania niepełnosprawności dziecka, a wydatki te nie zostały sfinansowane w żadnej formie, osoby utrzymujące niepełnosprawną osobę mogą odliczyć je od dochodu w zeznaniu rocznym za 2017 r. w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne.
Zobacz: Ulga rehabilitacyjna