Od 1 stycznia 2019 r. właściciele budynków wartych łącznie ponad 10 mln PLN i czerpiący dochody z najmu lub podobne zapłacą podatek – niezależnie od rodzaju budynku.
Podatek od „nieruchomości komercyjnej”, czyli wynajmowanej
Obecnie podatek od nieruchomości komercyjnych obciąża właścicieli budynków zaklasyfikowanych (w rozumieniu Klasyfikacji Środków Trwałych; KŚT) jako centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep i butik, inny (pozostały) budynek handlowo-usługowy lub budynek biurowy. Oznacza to, że o objęciu podatkiem decyduje charakter nieruchomości, a nie jej faktyczne wykorzystanie.
Stało się to przedmiotem postępowania przed Komisją Europejską i zarzutów, że przepisy o minimalnej daninie stanowią niedozwoloną pomoc publiczną, oraz rekomendacji ze strony Komisji. Nowelizacja ma stanowić odpowiedź na te zastrzeżenia.
Od 1 stycznia 2019 r. kształt podatku od nieruchomości komercyjnych ulegnie więc zmianie. Daninie w wysokości 0,035% wartości początkowej budynku miesięcznie (0,42% rocznie) podlegać będzie każdy należący do podatnika (także jako współwłasność) budynek położony w Polsce, który „został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze”.
Podmiotów zobowiązanych do zapłaty podatku od nieruchomości komercyjnej będzie więc znacznie więcej niż w tym roku. Podatkiem zostaną objęci prawie wszyscy właściciele budynków o wartości przekraczającej łącznie 10 mln PLN czerpiący z nich tzw. dochody pasywne (z najmu lub podobnych umów).
Oznacza to, że np. podatnicy mający hale magazynowe i wynajmujące je w części czy właściciele tzw. aparthoteli (świadczący usługi wynajmu, a nie hotelowe czy zakwaterowania), zapłacą specjalną daninę. Również budynki biurowe, nawet te wykorzystywane głównie na własne potrzeby będą stanowiły przedmiot opodatkowania. Nie będą jej podlegać tylko budynki, w których udział powierzchni wynajmowanej nie przekroczy 5% lub służące określonym celom publicznym.
Polecamy: Jak przygotować się do zmian 2019. Podatki, rachunkowość, prawo pracy i ZUS
Uszczelniania podatków ciąg dalszy
Równie doniosłą zmianą jest sposób określenia tzw. „kwoty wolnej” od podatku od nieruchomości komercyjnych. Dotychczas było to 10 mln PLN wartości początkowej jednego budynku; właściciel np. kilku lokali handlowych o wartości 2-3 mln PLN każdy nie musiał obawiać się daniny. Od 1 stycznia 2019 r. kwota 10 mln PLN odnosić się ma już do sumy wartości początkowej budynków danego podatnika. Podatnik w opisywanym przykładzie może więc być zobowiązany do 0,42% rocznie od nadwyżki powyżej 10 mln PLN.
Nie przewidziano wyłączenia dla np. podmiotów powiązanych; wynajmowanie nieruchomości lub jej części innej spółce z grupy również spowoduje obciążenie podatkiem od wartości budynku.
Dalszy ciąg artykułu o zmianach w podatku od nieruchomości komercyjnych
Źródło: Grant Thornton
Zobacz: Podatki 2019