Sprawa dotyczyła spółki, która zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację. W sprawie chodziło o konieczność pobierania podatku u źródła od autorów współpracujących ze spółką. We wniosku o interpretację zawarto jednak przepis nie mający zastosowania w sprawie.
W wydanej interpretacji organ podatkowy całkowicie pominął tę kwestię, rozpatrując sprawę merytorycznie i uznając stanowisko spółki za nieprawidłowe. Spółka złożyła skargę do WSA, który uchylił zaskarżony akt ze względów proceduralnych, w ustnym uzasadnieniu argumentując, iż organ podatkowy przed wydaniem interpretacji miał obowiązek wezwać podatnika do usunięcia wadliwości wniosku, a tego nie uczynił, dokonując merytorycznej wykładni przepisów.
Główne grzechy interpretacji indywidualnych
Rzeczywiście jakość interpretacji indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów przez Biura Krajowej Informacji Podatkowej (dalej: KIP) niejednokrotnie nie spełnia oczekiwań wnioskodawców.
Zdarza się, że organ podatkowy, nie rozumiejąc intencji wnioskodawcy, wydaje interpretację, która w rzeczywistości nie zawiera odpowiedzi na pytanie postawione we wniosku. W innych przypadkach pracownicy KIP samodzielnie modyfikują stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione przez wnioskodawcę. Tego typu działania są niedopuszczalne w świetle przepisów Ordynacji podatkowej, dlatego też sądy administracyjne uchylają wadliwe interpretacje.
Często rozwiązaniem problemu mogłoby być wezwanie podatnika do uzupełnienia wniosku lub złożenia wyjaśnień dotyczących jego treści. Organy niechętnie jednak korzystają z tego uprawnienia.
Ogólne interpretacje podatkowe 2012
Kiedy organ podatkowy nie może odmówić wydania interpretacji indywidualnej?
Słuszną przyczyną uchylenia interpretacji jest również jej nieprawidłowe uzasadnienie. Istotą interpretacji indywidualnej jest bowiem wyjaśnienie wątpliwości podatnika co do wykładni przepisów prawa podatkowego. Dlatego też przepisy Ordynacji podatkowej nakładają na organ obowiązek wyczerpującego uzasadnienia swojego stanowiska, które nie może sprowadzać się do przywołania przepisów podatkowych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, szczególnie w przypadku, gdy organ nie podziela zdania podatnika.
W każdym przypadku, po otrzymaniu interpretacji indywidualnej podatnik powinien dokładnie zapoznać się z jej treścią, w szczególności zwracając uwagę na treść uzasadnienia oraz analizę stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przeprowadzoną przez organ.
Może się bowiem okazać, że stanowisko wyrażone przez organ wynika z przyjęcia błędnych założeń co do intencji wnioskodawcy lub też nie zostało ono należycie uzasadnione.
Radosław Pawlak, konsultant w Zespole Postępowań Podatkowych działu prawno-podatkowego PwC