Powinni Państwo zastosować kurs przyjęty do przeliczenia kwot z faktury pierwotnej. Przepisy ustawy o VAT nie regulują kwestii kursu, według którego powinna zostać przeliczona faktura korygująca fakturę wystawioną w walucie obcej. Jedyne wskazówki w zakresie przeliczeń kwot wyrażonych w walutach obcych na złote zawarto w art. 31a ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z tym przepisem, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Natomiast w przypadku, gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis art. 31a ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Biorąc pod uwagę, że udzielenie rabatu nie jest osobną czynnością, oderwaną od pierwotnej transakcji udokumentowanej fakturą, lecz jest z tą transakcją nierozerwalnie związane, gdyż skutkiem udzielenia rabatu jest modyfikacja jej wartości, to właściwym kursem, który powinien zostać zastosowany, jest kurs przyjęty do przeliczenia kwot z faktury pierwotnej. W opisanej w pytaniu sytuacji powinni zatem Państwo zastosować kurs, według którego została przeliczona pierwotna faktura dokumentująca sprzedaż dla tego kontrahenta.
Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 11 maja 2012 r. (sygn. IPPP3/443-190/12-2/LK), aktualnym również w obecnym stanie prawnym, w którym czytamy: Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstaę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą.
Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wykazana w fakturze korygującej kwota rabatu zmniejsza przychód ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług, a równocześnie należność od nabywcy, któremu udzielono rabatu. Ze względu na to, że rabat udzielany jest w walucie obcej, przelicza się go na złote według tego samego kursu NBP, po którym przeliczono pierwotną fakturę.
Polecamy: IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
PODSTAWA PRAWNA:
• art. 31a, art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - j.t. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; ost.zm. Dz.U. z 2014 r. poz. 312
Podyskutuj o tym na naszym FORUM