Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 19 grudnia 2018 r. w sprawie C-422/17 Skarpa Travel orzekł m.in., że jeżeli kwota zaliczki jest równa całkowitej cenie usługi turystycznej lub istotnej części tej ceny, a biuro podróży nie poniosło jeszcze żadnych faktycznych kosztów lub tylko ograniczoną część całkowitych kosztów tej konkretnej usługi, lub jeżeli faktyczne koszty konkretnej podróży poniesione przez biuro podróży nie mogą być ustalone w chwili wpłaty zaliczki, marża zysku może być ustalona na podstawie oszacowania faktycznych kosztów całkowitych, jakie biuro to ostatecznie poniesie. W celu dokonania takiego oszacowania biuro podróży powinno uwzględnić, w stosownych przypadkach, koszty dotychczas faktycznie poniesione w momencie wpłaty zaliczki. Dla celów obliczenia marży od całkowitej ceny podróży należy odjąć szacowane faktyczne koszty całkowite, a podstawa opodatkowania VAT podlegającego zapłacie w związku z wpłatą zaliczki jest obliczana poprzez pomnożenie kwoty tej zaliczki przez procent, jaki stanowi określona w ten sposób przewidywalna marża zysku w całkowitej cenie podróży.
Jak informuje Minister Finansów ten wyrok TSUE zasadniczo jest zgodny z dotychczasowym stanowiskiem Ministerstwa Finansów w kwestii opodatkowania zaliczek pobieranych przez biuro podróży na poczet zapłaty za usługi turystyki, które będzie świadczyć turyście. Dotychczasowe stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte jest w informacji w sprawie opodatkowania usług turystyki, która dostępna jest na stronie: https://finansearch.mf.gov.pl/documents/766655/1402295/Informacja+w+sprawie+opodatkowania+uslug+tury 2 styki+-+w.1.1.pdf. Informacja ta została opublikowana w 2014 r. i do tej pory nie uległa zmianie. Zawiera ona szereg przykładów obliczania marży i podatku od otrzymanych zaliczek oraz rozliczania tego podatku w deklaracjach podatkowych.
Zdaniem MF w kontekście powołanego wyroku wątpliwości mogą dotyczyć kwestii korekt deklaracji podatkowej w przypadku, gdy „marża rzeczywista” będzie różniła się od prognozowanej. TSUE wskazał, że z chwilą, w której biuro podróży będzie znało ostateczne koszty faktyczne konkretnej podróży, powinny one zostać uwzględnione dla celów określenia VAT zgodnie z art. 308 dyrektywy VAT, w razie potrzeby poprzez korektę deklaracji VAT złożonej w chwili otrzymania zaliczki (pkt 47 wyroku TSUE).
Polecamy: Biuletyn VAT
Polecamy: Najnowsze zmiany w VAT. Sprawdź!
Polecamy: Praktyczny przewodnik po zmianach w VAT. Sprawdź!
Ministerstwo Finansów nie podjęło decyzji dotyczącej ewentualnej zmiany dotychczasowego, korzystniejszego dla podatników, stanowiska wyrażonego w ww. informacji, że w przypadku gdy kwota marży obliczona przy uwzględnieniu faktycznych kosztów będzie inna niż prognozowana, podatnik powinien dokonać stosownej korekty podatku w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym usługa została wykonana.
Ewentualne zmniejszenie/zwiększenie podatku w związku z ostatecznym ustaleniem faktycznych kosztów (o ile nie były one znane w momencie składania rozliczenia za okres, w którym wykonano usługę) możliwe jest poprzez korektę deklaracji podatkowej za okres, w którym usługę wykonano.
W tym zakresie prowadzona jest jeszcze w Ministerstwie Finansów analiza. W przypadku gdyby w wyniku przeprowadzonej analizy zaistniała konieczności zmiany stanowiska w związku w wyrokiem TSUE w sprawie C-422/17 wydane zostaną stosowne wyjaśnienia.
Natomiast Ministerstwo Finansów nie planuje obecnie zmian przepisów ustawy o VAT w związku z powyższym wyrokiem.
Źródło: Odpowiedź Ministra Finansów z 21 sierpnia 2019 r. na interpelację poselską nr 32780