Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku WSA z 20 lipca 2016 r. (sygn. III SA/Gl 2502/15).
Sprawa dotyczyła spółki, która zamierza podpisać umowę, zgodnie z którą w zamian za określone wynagrodzenie będzie zobowiązana do wytworzenia i dostarczenia do klienta kompletu stanowiącego jednolitą funkcjonalną całość z punktu widzenia klienta. Poszczególne elementy kompleksu będą transportowane do zakładu klienta w pewnym przedziale czasowym (nawet przez kilka miesięcy). Może wystąpić sytuacja, w której spółka będzie otrzymywać płatności na poczet dostawy kompleksu przed tą dostawą (rozumianą jako przekazanie klientowi całości kompleksu). W takiej sytuacji spółka będzie wystawiać faktury dokumentujące otrzymane płatności (tzw. faktury zaliczkowe). Wytwarzane przez spółkę kompleksy będą dostarczane na rzecz klientów w Polsce albo na terytorium innych krajów UE.
Na tym tle spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała:
1) czy w przypadku dostawy kompleksu na terenie Polski obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dostarczenia ostatniego elementu składającego się na całość kompleksu, a w przypadku gdy przed tym dniem spółka otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania takiej zapłaty w odniesieniu do otrzymanej kwoty oraz
2) czy w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy kompleksu obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia przez spółkę ostatecznej faktury dokumentującej dostawę kompleksu, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczony zostanie ostatni element składający się na całość kompleksu.
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że do dostawy będzie dochodziło najwcześniej w dniu dostarczenia odbiorcy kompleksu ostatniego transportu elementów składających się na ten kompleks. Dopiero od tego momentu klient będzie mógł w pełni władać rzeczą w sposób racjonalny gospodarczo.
Ponadto, to spółka będzie odpowiadać za kompleks do czasu jego całkowitego skompletowania w zakładzie klienta. W przypadku dostawy kompleksu na terytorium Polski, na poczet której spółka otrzyma zaliczkę/zaliczki, spółka będzie zobligowana do rozpoznania obowiązku podatkowego w dniu otrzymania takiej zaliczki/zaliczek, w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towaru obowiązek podatkowy powstanie zaś zdaniem spółki z dniem wystawienia ostatecznej faktury dokumentującej dostawę kompleksu, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy (czyli w którym zakończono transport ostatniego elementu kompleksu), niezależnie od ewentualnych zaliczek lub faktur dokumentujących ich otrzymanie.
Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Polecamy: Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania – praktyczny poradnik
Organ uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazał, że skutkiem dostarczenia przez spółkę poszczególnych elementów kompleksu będzie powstanie obowiązku podatkowego do każdej dostarczonej partii towarów stanowiących części kompleksu. W konsekwencji w dostawie towarów na terytorium kraju, obowiązek podatkowy powstanie w momencie dostarczenia każdego elementu składającego się na całość kompleksu. Zasadnie jednak spółka określiła powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki z tytułu realizowanej dostawy.
Obowiązek podatkowy w WDT powstanie zaś 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczony zostanie każdy z elementów kompleksu (chyba że przed tym momentem zostanie wystawiona faktura). Jednakże, jak słusznie w ocenie organu wskazała spółka, otrzymanie zaliczki z tytułu WDT, jak i udokumentowani tej zaliczki fakturą nie wpływa na powstanie obowiązku podatkowego.
Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Sąd zgodził się ze stanowiskiem oraz argumentacją przedstawioną przez spółkę.
Patrycja Łukasiewicz