Tak wynika z wyroków NSA z 15 lutego 2017 r., I FSK 1578/15, I FSK 1554/15.
Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej działalność w branży turystycznej. Spółka dokonuje zakupu usług hotelowych, które albo stanowią składnik organizowanej imprezy turystycznej, albo są odsprzedawane jako samodzielna usługa (nie są składnikiem imprezy). Zakupu usług hotelowych spółka dokonuje za pośrednictwem tzw. globalnych dostawców usług turystycznych (whole seller), którzy wystawiają na rzecz spółki faktury VAT marża. W odsprzedawanej usłudze hotelowej zasadniczo nie ma innych świadczeń poza noclegiem i ewentualnie śniadaniem. Jednak klient może dodatkowo zakupić do usługi głównej, jaką jest nocleg np. transfer z lotniska lub wycieczkę z przewodnikiem po mieście. Odbywa się to w tym samym systemie, co rezerwacja hoteli.
Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy prawidłowo opodatkowuje sprzedawaną klientom usługę hotelową, stanowiącą składnik organizowanej imprezy turystycznej, albo jako samodzielną usługę, na zasadach procedury marży dla biur podróży, zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, potwierdzając to, gdy obowiązana jest wystawić fakturę, umieszczeniem wyrazów "procedura marży dla biur podróży".
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że opodatkowanie na zasadach VAT marża przy wykonywaniu usług turystyki stosują podatnicy działający na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek, którzy przy świadczeniu usługi nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty bez względu kto nabywa usługę turystyki. Ponadto, z orzecznictwa TSUE wynika, że usługi hotelowe (usługi zakwaterowania) są traktowane jako usługi turystyki, podlegające opodatkowaniu szczególną procedurą, tj. VAT marża.
Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz
Polecamy: Biuletyn VAT
Organ uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zdaniem organu, jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie sprzedaż jedynie nabytej uprzednio usługi hotelarskiej obejmującej nocleg bez wyżywienia lub z wyżywieniem, to nie będzie ona stanowiła usługi turystyki. Czynności te nie stanowią kompleksowej usługi, na którą składają się liczne świadczenia, mające na celu rekreację i wypoczynek. W konsekwencji, sprzedaż ww. usługi nie będzie podlegała opodatkowaniu według procedury VAT marża, lecz na zasadach ogólnych. Odmiennie natomiast będzie opodatkowana na zasadach VAT marża sprzedaż kompleksowych usług, na które będzie się składała nabyta dla bezpośredniej korzyści turysty usługa noclegu wraz z wyżywieniem i transportem z lotniska lub/i wycieczką z przewodnikiem, których podstawowym celem będzie rekreacja, wypoczynek, turystyka albo krajoznawstwo.
Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który nie podzielił stanowiska organu. Sąd podkreślił, że skoro za wiążącą definicję usług turystycznych należy uznać definicję zawartą w ustawie o usługach turystycznych, to usługi hotelarskie byłyby również zaliczane do usług turystycznych. Jeżeli zatem usługą turystyki jest również usługa hotelarska, to także w tym przypadku znajdzie zastosowanie art. 119 ustawy o VAT i w przypadku świadczenia usług hotelarskich podatnik ma prawo do zastosowania procedury VAT marża.
Sprawę rozstrzygnął też NSA, który zgodził się z sądem I instancji. Powołał się przy tym na wcześniejszy wyrok NSA, w którym wskazano, że dla kwalifikacji usługi jako usługi turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT, nie jest konieczne spełnienie wymogu kompleksowości, rozumianego jako konieczność świadczenia obok usługi rezerwacji hotelowych obejmujących nocleg i ewentualnie śniadanie, także innych dodatkowych usług takich jak np. transport, zakup biletów wstępu, wyżywienie, czy usługa przewodnika. Spółka może więc skorzystać z procedury VAT marża.
Wybór przepisów
Art. 119. (fragment)
1. Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
2. Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl 20.02. 2017 r.