Zaczynają się wakacje, czyli na całego rusza sezon turystyczny. Przedsiębiorcy prowadzący hotele i pensjonaty jak zwykle będą mieli do czynienia z klientami, którzy w ostatnim momencie rezygnują z rezerwacji, gubią klucze albo zostawiają pokoje w fatalnym stanie. Wielu hotelarzy nie wie, jak rozliczyć związane z takim zachowaniem opłaty karne.
Praktycznie każdy pensjonat czy hotel ma zasady, dotyczące postępowania w sprawie odwołania rezerwacji oraz w kwestii klientów, sprawiających kłopoty. Oczywiście, pół biedy jeśli klient zgubi klucz, ale zdarzają się i tacy „goście”, po których pokoje wymagają albo dokładnego sprzątania, alb wręcz remontu. W takich przypadkach zazwyczaj pobierana jest opłata karna. Ale potem pojawia się problem, jak rozliczyć takie opłaty? Czy podlegają one VAT, czy też nie?
Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz
To odszkodowanie, a nie zapłata
Z takim pytaniem zwróciła się do izby skarbowej spółka. Jej przedstawiciele we wniosku napisali, że klient ma prawo zrezygnować z opłaconej już rezerwacji do godziny 18 w dniu, w którym powinien rozpocząć pobyt, i może dokonać tego bez ponoszenia kosztów. W innym wypadku jednak potrącana jest już opłata karna.
Z kolei w przypadku rezerwacji specjalnych, które dokonywane są na korzystniejszych warunkach, rezygnacja oznacza utratę całej kwoty, wynikającej z rezerwacji. Środki są pobierane albo z dokonanej przez klienta wpłaty, albo z jego karty kredytowej lub wirtualnej.
Polecamy: Praktyczny leksykon VAT 2016
Spółka zadała pytanie, czy tego typu opłaty powinny zostać objęte podatkiem VAT. Zdaniem jej przedstawicieli, VAT-em objęta jest dostawa towarów lub usług, tymczasem w przypadku opłat za odwołanie rezerwacji żadnej usługi nie ma. Tego typu opłaty mają – wg przedstawicieli wnioskodawców – zrekompensować spółce poniesione koszty oraz utracone korzyści, a więc maja charakter odszkodowawczy. Jako takie zaś nie podlegają VAT-owi.
Drugie pytanie, jakie zadała spółka, dotyczyło opłat, pobieranych w przypadku zniszczeń w apartamencie, dodatkowego sprzątania lub zgubionych kluczy. I w tej sprawie spółka zajęła również stanowisko, że VAT się nie należy. Opłaty te bowiem stanowią również rodzaj odszkodowania, a więc nie wiążą się ze sprzedażą żadnej usługi.
Opodatkowanie VAT usług telemedycznych
Zobacz: Ustawa o VAT
Jest związek między usługą a płatnością
Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 16 czerwca 2016 r. (sygnatura IBPP2/4512-214/16/BW) uznała, że spółka ma tylko częściowo rację.
Urzędnicy przyznali, że, rzeczywiście, VAT powinien być pobierany wyłącznie w przypadku dostawy towarów lub usług. I potwierdzili, że opłata za rezygnację z rezerwacji nie wiąże się z żadną usługą, ale ma charakter odszkodowania. W tej sytuacji opłaty nie są objęte podatkiem VAT.
Pracownicy fiskusa stwierdzili także, że spółka powinna dokumentować pobieranie takich opłat i uznali, że sposób, w jaki robiła to dotychczas, a więc poprzez wystawianie not księgowych, ich zdaniem jest prawidłowy.
Usługi udzielania pożyczek a VAT
Ale - o dziwo – jednocześnie zakwestionowali sugestię spółki, że również opłaty za dodatkowe sprzątanie, zniszczenia albo za zgubione klucze są rodzajem odszkodowania i jako takie nie powinny być objęte VAT. Stwierdzili bowiem, że jest związek między wynajmem a opłatami. A więc nie można uznać, że mamy do czynienia z odszkodowaniem, ale chodzi o wynagrodzenie za usługę. Wynagrodzenie to jest ustalone i należne w okolicznych okolicznościach. I nie ma tu znaczenia, że spółka nazywa to inaczej – ale wg urzędników mamy do czynienia z opłatą związaną z najmem.
Tym samym urzędnicy uznali, że opłaty, naliczane przez spółkę w sytuacji, kiedy klient zgubił klucz albo po jego pobycie konieczne było dodatkowe sprzątanie lub związane z dokonanymi zniszczeniami, powinny być objęte podatkiem VAT na takich samych zasadach, jak podstawowa usługa, oferowana przez hotele.
Marek Siudaj, Tax Care