Do spółki z o.o. zostanie wniesiony aport w postaci budowli i budynków potrzebnych do prowadzenia przez spółkę działalności gospodarczej. W związku z tym spółka będzie musiała płacić od nich podatek od nieruchomości. W przypadku budynku podatek liczony jest przez pomnożenie obowiązującej w danej gminie stawki przez powierzchnię budynku. Nie wiem jednak, jak wyliczyć wysokość podatku od budowli?
Podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa. Dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest to natomiast wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Wartość ta to tzw. wartość początkowa.
Zasady jej określania przez podatnika będącego osobą prawną (spółkę z o.o.) zawiera art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.). Przy przeniesieniu do spółki z o.o. części majątku w drodze aportu zastosowanie ma art. 16g ust. 1 pkt 4 (gdy budowla wniesiona w drodze aportu nie jest elementem wnoszonego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części) lub art. 16g ust. 10 u.p.d.o.p. (gdy doszło do nabycia majątku stanowiącego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część).
W pierwszym przypadku wartością początkową jest wartość ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od jego wartości rynkowej. Chodzi zatem o wartość wyrażoną w umowie, która powinna być określona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia.
W przypadku natomiast wniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i wystąpienia w wyniku tego wniesienia u spółki nabywającej dodatniej wartości firmy łączną wartość początkową środków trwałych stanowi suma ich wartości rynkowej. W sytuacji kiedy wystąpi ujemna wartość firmy, łączną wartość początkową środków trwałych stanowi różnica pomiędzy nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi. Ustalając wartość początkową danego środka trwałego, podatnik powinien na podstawie tak ustalonej łącznej wartości początkowej nabytych środków trwałych określić jego wartość rynkową (tak również Ministerstwo Finansów w piśmie z 24 lipca 2003 r. nr LK-1362/MM/03).
Należy także pamiętać, że jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli powstał w ciągu roku podatkowego – podstawą opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli natomiast od budowli lub ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika.
Podobnie jak w przypadku budynków, także w przypadku budowli wysokość stawek podatku od nieruchomości jest określana przez radę danej gminy w drodze uchwały. Wysokość ta nie może jednak przekraczać limitu określonego w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Dla budynków ta maksymalna stawka nie może przekroczyć rocznie 2 proc. ich wartości określonej w sposób opisany powyżej.
Mieczysław Wójcik
Mieczysław Wójcik
Podstawa prawna:
• art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 i 5 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn.zm.),
• art. 14 oraz art. 16g ust. 1 pkt 4, ust. 10 i 12 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.).