Metody inwentaryzacji
Zgodnie z ustawą o rachunkowości jednostki zobowiązane są przeprowadzić na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację jedną z trzech metod przyporządkowaną poszczególnym składnikom aktywów i pasywów:
- drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;
- drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;
- drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników.
Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji
Inwentaryzacja za pomocą weryfikacji
Inwentaryzacja metodą weryfikacji ma zastosowanie wobec środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również należności zagrożonych, należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów niewymienionych przy inwentaryzacji metodą spisu ilości z natury oraz potwierdzenia sald oraz wymienionych przy inwentaryzacji metodą spisu ilości z natury oraz potwierdzenia sald, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe.
Rodzaje inwentaryzacji - inwentaryzacja niestandardowa
Termin i częstotliwość przeprowadzenia inwentaryzacji
Art. 26 ust. 3 ustawy o rachunkowości określa zakres terminu i częstotliwości przeprowadzenia inwentaryzacji, zgodnie z którym termin i częstotliwość inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego uznaje się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację:
1) składników aktywów - z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych, określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 - rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda - przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym;
2) zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu 2 lat;
3) nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz inwestycji, jak też znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie - przeprowadzono raz w ciągu 4 lat;
4) zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki - przeprowadzono raz w roku;
5) zapasów drewna w jednostkach prowadzących gospodarkę leśną - przeprowadzono raz w roku.
Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald
Ustawa o rachunkowości w art. 26 ust. 3 pkt 1, wskazując na zachowanie terminu i częstotliwości inwentaryzacji składników aktywów na ostatni dzień roku obrotowego, a przeprowadzonej w określonym okresie czasu (przeprowadzenie inwentaryzacji rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku) odnosi się do składników aktywów inwentaryzowanych drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda.
W związku z powyższym, odnosząc się do terminu i częstotliwości inwentaryzacji aktywów i pasywów przeprowadzanych metodą porównania danych zarejestrowanych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników, termin i częstotliwość zostaną zachowane jeżeli inwentaryzacja ta zostanie przeprowadzona na ostatni dzień roku obrotowego.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM